DECYZJA

Na podstawie art. 14 b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 roku Dz. U nr 8, poz. 60) i art. 10 ust. 1 pkt. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2000 roku Dz. U Nr 14, poz. 176 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany z dnia 24.03.2005 roku Nr 1432/PDG PS/415/427/13/5/05 w sprawie udzielenia pisemnej informacji co do zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

orzeka

odmówić zmiany lub uchylenia postanowienia pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 27 stycznia 2005 roku wystąpiła Pani o wyjaśnienie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów ze sprzedaży roszczeń o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego.

Postanowieniem z dnia 24 marca 2005 roku Nr 1432/I PDG PS/415/427/13/5/05 Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa – Bielany nie zgodził się z Pani stanowiskiem i w uzasadnieniu postanowienia stwierdził, iż odpłatne zbycie roszczeń o ustanowienie użytkowania wieczystego, zaliczyć należy do źródeł przychodów wymienionych w przepisie art. 10 pkt. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Naczelnika Urzędu przychód ten jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej określonej przepisem art. 27 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega wykazaniu w zeznaniu podatkowym za 2004 rok składanym w urzędzie skarbowym w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, na zasadach określonych w art. 45 powyższej ustawy.

Powyższe postanowienie z dnia 24 marca 2005 r uznała Pani za krzywdzące i zażaleniem z dnia 13 czerwca 2005 roku zakwestionowała stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego.

W uzasadnieniu wnosi o zmianę w/w postanowienia i tym samym uznanie swojego stanowiska za prawidłowe oraz zwrot uiszczonego z tego tytułu podatku.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpoznaniu zarzutów zażalenia zauważa, co następuje:

W wyniku orzeczenia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2002 roku stała się Pani następczynią prawną po byłym właścicielu nieruchomości położonej w Warszawie przy ul. W. objętej działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279).

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt. 32 lit. d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt. 8 lit. a)-c), w całości – jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny.

Bezspornym jest, iż z treści tego przepisu wynika, że jego zakresem objęte są wyłącznie przychody ze sprzedaży nieruchomości i praw wymienionych w przepisach art. 10 ust. 1 pkt. 8 lit. a)-c)., a zatem:

1. nieruchomości oraz ich części oraz udział w nieruchomości,
2. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego, oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawo wieczystego użytkowania gruntów.

A zatem zbyty przez Panią udział 1/9 części w roszczeniu o ustanowienie użytkowania wieczystego gruntu położonego w Warszawie przy ul. W. nie zalicza się do praw wymienionych w w/w przepisie art. 10 ust. 1 pkt. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W zawiązku z powyższym zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sprzedaż roszczeń przysługujących Pani na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 219), a nabytych w drodze dziedziczenia po następcach prawnych, zaliczyć należy jako źródło przychodów wymienione w art. 10 ust. 1 pkt. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stąd też uzyskany przychód ze zbycia roszczeń o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego nie jest objęty zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt. 32 d) w/w/ ustawy.

Podkreślić należy, że w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, żaden przepis nie daje podstawy do zwolnienia od podatku przychodów uzyskanych ze sprzedaży roszczeń wynikających z przepisów dekretu z dnia 26 października 1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy.

Na uwagę zasługuje również fakt, iż przepisy dotyczące ulg i zwolnień podatkowych stanowią wyjątek od ustanowionej przez art. 84 Konstytucji RP zasady powszechności i równości opodatkowania i z tego względu jako wyjątek od zasady ogólnej nie mogą być interpretowane w sposób rozszerzający.

Dyrektor Izby Skarbowe stoi na stanowisku, iż wydane postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Legionowie, oparte na przytoczonych wcześniej przepisach prawa podatkowego, jest prawidłowe.