P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity - Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 09.06.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 10.06.2005 r.)

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i dystrybucji wyrobów tłuszczowych, takich jak margaryny i oleje roślinne.

Spółka uczestniczy w wielu akcjach dobroczynnych, kulturalnych i wychowawczych w ramach wspierania i sponsorowania takiego typu wydarzeń.

W miesiącu czerwcu Spółka zakupiła i przekazała do Biura Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego przy Urzędzie Miasta Stołecznego Warszawy dla dzielnicy Targówek kilkaset lampek rowerowych w ramach sponsoringu programu „Bezpieczne Życie”, organizowanego publicznie właśnie przez ten urząd.

W zakresie podatku dochodowego wątpliwości Spółki budzi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka stawia pytanie, czy sponsorowanie przez Spółkę imprez organizowanych przez inny podmiot, ale dla publicznego odbiorcy, mieści się w kategorii reklamy publicznej i czy wydatki z tym związane w pełni stanowią koszty uzyskania przychodu...

Zdaniem Spółki wydatki poniesione w ramach powyższego sponsoringu, a więc w tym przypadku zakup lampek rowerowych w zamian za umieszczenie w miejscu publicznym znaków firmowych Spółki, stanowią nielimitowany koszt uzyskania przychodu, albowiem mieszczą się w kategorii reklamy prowadzonej w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zauważa, co następuje:

Zgodnie z przepisami art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. Nr 54 z 2000 r., poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przy czym kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, poniesione w celu uzyskania przychodów.

Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 28 stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Spółka sponsoruje różnego rodzaju wydarzenia kulturalne, dobroczynne i wychowawcze.

Należy zauważyć, że przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia sponsoringu, zatem oceniając skutki pod kątem kosztów uzyskania przychodów sponsora należy stosować przepisy dotyczące reklamy i reprezentacji. Z uwagi na brak ustawowej definicji sponsoringu należy przyjąć wykładnię językową, zgodnie z którą polega on na „finansowaniu czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (wg Uniwersalnego Słownika Języka Polskiego Wyd. Naukowego PWN).

Akcje sponsoringowe mają na celu kształtowanie pozytywnego wizerunku firmy wśród potencjalnych klientów. Promowanie nazwy podmiotu sponsorującego wpływa na rozpoznawanie marki produktu, a co za tym idzie na zwiększenie popularności i w konsekwencji może realnie przyczynić się do zwiększenia obrotów Spółki. Pomimo że sponsoring nie wpływa bezpośrednio na zwiększenie popytu jak reklama, jest on formą wspierania działalności reklamowej poprzez utrwalenie znaku towarowego lub nazwy firmy w świadomości potencjalnych klientów.

Niezbędnym do właściwego zakwalifikowania wydatków na reklamę jest rozstrzygnięcie zagadnienia, czy reklama prowadzona jest w sposób publiczny czy niepubliczny.

Przyjmuje się, że reklama jest prowadzona publicznie gdy jest powszechna, ogólna, nieprywatna. Publiczny charakter działania ma miejsce wtedy, gdy działanie występuje w miejscu dostępnym dla wszystkich, oficjalnie i jawnie. W związku z tym, jeżeli program „Bezpieczne Życie” organizowany przez Urząd Miasta Stołecznego Warszawy dla dzielnicy Targówek jest skierowany do nieoznaczonego adresata w sposób publiczny, wówczas zastosowanie mają tu przepisy dotyczące reklamy publicznej.

Przy czym należy zauważyć, że wydatki poniesione na zakup lampek rowerowych, w zamian za umieszczenie prawnie zastrzeżonych znaków firmowych w widocznych miejscach w trakcie imprezy, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu jedynie do wysokości odpowiadającej równowartości ceny za tę reklamę, a w pozostałej części wydatki te nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym wydatki na reklamę powinny być dokumentowane odpowiednimi rachunkami, albowiem w przypadku braku takich dokumentów wartość nagród rzeczowych będzie traktowana jako darowizna, która stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowi kosztów uzyskania przychodów.

Niniejsza interpretacja co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z art. 14b § 1 – 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy Spółce prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja Podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł (ustawa z dnia 09.09.2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.).