P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku Banku z dnia 17.05.2005r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w odniesieniu do momentu zaliczenia rezerw utworzonych na pokrycie wymagalnych, a nieściągalnych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego przez Stronę stanowiska wynika, że Bank tworzy rezerwy na pokrycie wierzytelności z tytułu udzielonych kredytów, pożyczek i gwarancji. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 26 w związku z art. 16 ust. 2a ustawy dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) Bank ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w/w rezerw, których nieściągalność została uprawdopodobniona. W ocenie Banku, brak szczegółowych uregulowań w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie momentu rozpoznawania kosztu podatkowego z tytułu rezerw, uprawnia do zaliczenia rezerw do kosztów uzyskania przychodów w latach następujących po roku, w którym została uprawdopodobniona – zgodnie z art. 16 ust. 2a w/w ustawy – nieściągalność wierzytelności. Rokiem granicznym byłby rok podatkowy, w którym wierzytelność uległaby przedawnieniu.W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego przedstawiona przez Stronę argumentacja jest prawidłowa. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Według przepisu art. 16 ust. 1 pkt 26 lit b nie uważa się za koszty uzyskania przychodów rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z wyjątkiem tych rezerw utworzonych na pokrycie wymagalnych, a nieściągalnych należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek. Przypadki uprawdopodabniające nieściągalność wierzytelności zostały określone w art. 16 ust. 2a w/w ustawy o pdop. Stosownie zaś do treści art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione.Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób nie określają precyzyjnie momentu, w którym można zaliczyć nieściągalne wierzytelności i rezerwy utworzone zgodnie z ww. przepisami do kosztów uzyskania przychodów. W przypadku rezerw tworzonych na pokrycie wymagalnych a nieściągalnych wierzytelności, możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów może nastąpić w roku podatkowym, w którym nastąpiło uprawdopodobnienie ich nieściągalności.Aby zatem można było zaliczyć przedmiotowe rezerwy i nieściągalne wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów, muszą zaistnieć pewne zdarzenia określone w w/w przepisach.Dopiero z chwilą zaistnienia tych zdarzeń Bank ma prawo odniesienia w ciężar kosztów uzyskania przychodów rezerw utworzonych na pokrycie wierzytelności których nieściągalność została uprawdopodobniona.Czasowe ograniczenie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w/w rezerw określa art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o pdop, na podstawie którego Bank może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość rezerw utworzonych na pokrycie wierzytelności których nieściągalność została uprawdopodobniona , do czasu ich przedawnienia.Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa). Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty jego doręczenia (art. 14a § 4 - Ordynacja podatkowa).