W dniu 11 maja 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Jeleniej Górze wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz /prezydent miasta/, starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny oraz stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w opisanej sprawie. Pan XXXXX prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług turystycznych – Agencja turystyczna. W ramach prowadzonej działalności podatnik wystawia faktury VAT marża za pakiety pobytowe tj. usługi turystyczne, które nie zawierają podatku VAT. Faktury te są wystawiane na ogólną, pełną wartość należności za wykonaną usługę turystyczną, którą ma zapłacić nabywca. Na ustalenie kwoty marży, a co za tym idzie podatku VAT, Podatnik ma 15 dni od dnia wykonania usługi. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów wystawione faktury wpisywane są pod datą wystawienia w pełnej kwocie. Po ustaleniu podatku VAT, Podatnik, koryguje przychód w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, o ustalony podatek, przy czym korekta ta następuje w miesiącu, w którym zaksięgowano przychód lub w miesiącu następującym po miesiącu, w którym zaksięgowano przychód. Zdaniem wnioskodawcy zapisy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów powinny odzwierciedlać rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych, dlatego też pomniejszenie przychodu o kwotę podatku VAT, może mieć miejsce wyłącznie pod datą, kiedy ten podatek jest możliwy do obliczenia i staje się podatkiem należnym – czasem w tym samym miesiącu, co zarachowanie przychodu, ale czasem w miesiącu następnym.

Ocena prawna stanowiska pytającego.Zgodnie z § 11 ust. 1,2 i 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów / Dz. U z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm./ podatnik jest obowiązany prowadzić księgę rzetelnie i w sposób niewadliwy. Za niewadliwą uważa się księgę prowadzoną zgodnie z przepisami rozporządzenia i objaśnieniami do wzoru księgi. Księgę uważa się za rzetelną, jeżeli dokonywane w niej zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Ponadto zgodnie z § 12 ust. 3 cytowanego rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są między innymi faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej „fakturami”, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach.Natomiast zgodnie z § 19 ust. 1 ww. rozporządzenia, zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur, a w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami – na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie wykazana jest wartość tych przychodów za dany dzień, o ile nie jest prowadzona ewidencja sprzedaży lub ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do brzmienia ww. przepisów, zapisów dotyczących przychodów ze sprzedaży usług turystycznych dokonuje się w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie wystawionych faktur, a następnie zapisy te koryguje się o ustalony podatek należny VAT, w związku z czym przedstawione przez Pana stanowisko jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Jeleniej Górze w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.