Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pisemne zapytanie Spółki z dnia 14 czerwca 2004 r. w sprawie udzielenia pisemnej informacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego (data wpływu 15 czerwca 2004 r.), uzupełnione 29 czerwca 2004 r., uprzejmie wyjaśnia:

Pytanie Spółki dotyczy kwestii, czy przy wypłacie dywidendy zagranicznemu udziałowcowi z siedzibą w Niemczech po wejściu w życie znowelizowanego przepisu art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do zastosowania ww. zwolnienia ma znaczenie okres, za który jest płacona dywidenda.
Zdaniem zainteresowanej Spółki, spełnione zostały warunki zwolnienia ustawowego, więc wypłata dywidendy planowana na październik 2004 roku niemieckiemu udziałowcowi nie powinna podlegać w Polsce opodatkowaniu.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), dalej updop, zwolniono od podatku dochodowego dochody z dywidend oraz z innych dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółek, które łącznie spełniają następujące warunki:
1) nie mają siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2) podlegają w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
3) dochody (przychody) uzyskiwane są z udziału w zysku osoby prawnej, w której kapitale spółka uzyskująca ten dochód posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów nieprzerwanie przez okres nie krótszy niż dwa lata.
Podleganie w państwie członkowskim UE przez danego udziałowca - spółkę opodatkowaniu należy rozumieć, jako stan, w którym ta osoba prawna jest traktowana jako podatnik podlegający w tym państwie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (jest opodatkowana z każdego źródła dochodu wskazanego przez to państwo, niezależnie od miejsca położenia źródła tego dochodu).
Do potwierdzenia spełnienia przez podatnika z siedzibą za granicą dwóch pierwszych warunków wystarczającym dowodem będzie zaświadczenie (certyfikat rezydencji podatkowej) wydane przez administrację podatkową państwa, w którym ta osoba prawna posiada siedzibę dla celów podatkowych.
W nawiązaniu do niemieckojęzycznego dokumentu załączonego do wniosku Spółki należy wyjaśnić, że wskazanie w zaświadczeniu, że dany podmiot „ma nadany numer podatkowy”, „jest zarejestrowany jako podatnik”, czy „jest płatnikiem VAT” nie przesądza, że podmiot ten jest rezydentem podatkowym tego państwa. W związku z postanowieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania dotyczącym siedziby dla celów podatkowych (rezydencji) administracje podatkowe państw, z którymi Rzeczpospolitą wiążą takie konwencje, w certyfikatach rezydencji wskazują, że dana osoba (prawna lub fizyczna) jest rezydentem tego państwa w rozumieniu art. 4 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z Polską, bądź też poświadczają, że dana osoba jest rezydentem podatkowym tego państwa (co oznacza, że jest traktowana jako osoba podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu). Potwierdzenia dot. nadań numeru VAT czy bycia podatnikiem/płatnikiem VAT nie będą mieć zastosowania przy określeniu rezydencji podatkowej z uwagi na fakt, iż konwencje o unikaniu podwójnego opodatkowania nie obejmują swym zakresem przedmiotowym podatków pośrednich, lecz podatki bezpośrednie (dochodowe i majątkowe).
Warunek trzeci, czyli nieprzerwane bezpośrednie posiadanie 25% udziałów przez co najmniej dwa lata, winien być sprawdzany licząc wstecz ten termin od daty wypłaty.
Stosownie do postanowień art. 9 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1957), m.in. przepisy art. 22 ust. 4 i 5 updop, mają zastosowanie do dochodów osiągniętych od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, to jest od 1 maja 2004 r.
Powstania prawa do zwolnienia podatkowego nie zależy od okresu, za który jest wypłacana dywidenda – nie ma tu znaczenia, czy jest ona należna za 2003, 2004 rok czy inny okres obrachunkowy. Obowiązek płatnika polegający na obliczeniu, pobraniu i wpłaceniu zryczałtowanego podatku powstaje w momencie wypłaty dywidendy i jest uregulowany w art. 26 ust. 1 updop.Należy również zauważyć, iż zwolnienie od podatku dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych nie będzie miało miejsca w sytuacjach przedstawionych w art. 22 ust. 5 updop, wedle którego przepisów ust. 4 nie stosuje się w przypadku, gdy dochody, o których mowa w ust. 1, są następstwem umorzenia udziałów, zbycia udziałów w celu ich umorzenia lub likwidacji osoby prawnej.

Mając na uwadze powyższe, Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego uważa, że stanowisko zajęte przez Spółkę jest prawidłowe.