Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), uchyla z urzędu postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 26.04.2005 r. (znak: PUS.V.436/02/05) stanowiące pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 19.01.2005 r. (znak: EK/135/2005), które wpłynęło do Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie w dniu 7.02.2005 r., (uzupełnionym pismem z dnia 21.02.2005 r.) F. „G.” S.A. z siedzibą w G. zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie (art. 14a ordynacji podatkowej). Zapytanie dotyczyło kwestii opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umów cesji (przelewu) wierzytelności, w tym „umowy o odstąpieniu należności”. Jednostka, dołączając do zapytania kopię umowy zawartej w Bratysławie z B. S.A. z siedzibą w B., nie przedstawiła wyczerpującego stanu faktycznego. Stwierdziła natomiast, iż z uwagi na to, że umowa została zawarta poza granicami kraju, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, postanowieniem z dnia 26.04.2005 r. (znak: PUS.V.436/03/05) uznał stanowisko przedstawione we wniosku za prawidłowe, przy czym - wskazując na zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych - uznał, że zawarcie umowy „o odstąpieniu należności” nie będzie podlegało opodatkowaniu tym podatkiem.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie po przeanalizowaniu przedłożonych akt sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego stwierdził, co następuje:

W myśl art. 14a § 1 ordynacji podatkowej, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Składając wniosek, podatnik zgodnie z art. 14a § 2 ordynacji podatkowej jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. W razie gdy wnioskujący nie przedstawi wyczerpującego stanu faktycznego, wniosek winien zostać uzupełniony w trybie art. 169 § 1 ordynacji podatkowej (w związku z zapisem art. 14a § 5 ordynacji podatkowej), który stanowi, że jeżeli podanie nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa, organ podatkowy wzywa wnoszącego podanie do usunięcia braków w terminie 7 dni, z pouczeniem, że niewypełnienie tego warunku spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Przedstawiony przez jednostkę stan faktyczny, jakkolwiek uzupełniony pismem z dnia 21.02.2005 r., nie pozwalał na udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w trybie art. 14a § 1 ordynacji podatkowej. Ponadto brak było podstaw do dokonania oceny prawnej stanowiska wnioskodawcy w kontekście katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od czynności cywilnoprawnych zapisanego w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9.09.2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 959 ze zm.) i wskazania, że „umowa o odstąpieniu należności” nie jest umową wymienioną w tym przepisie (wobec czego nie będzie podlegała opodatkowaniu). Stwierdzić bowiem należy, iż zapytanie spółki – z uwagi na treść zaprezentowanego przez nią stanowiska opartego na art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – odnosiło się do miejsca dokonania czynności (zawarcia umowy), a nie do charakteru samej czynności.

Podkreślenia wymaga przy tym, że organ podatkowy, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, nie może udzielać interpretacji wykraczającej poza zakres wskazany we wniosku, albowiem w takim przypadku rażąco narusza prawo. Nadto wskazać należy, iż organ I instancji dokonał błędnej oceny charakteru analizowanej czynności prawnej. Czynność określona przez wnioskującą jako „umowa o odstąpieniu należności”, uznał bowiem za zmianę oświadczeń woli stron lub zmianę sposobu realizacji umów wcześniej zawartych (wskazując, iż w takim przypadku również nie występuje obowiązek podatkowy), podczas gdy sama spółka zarówno w piśmie z dnia 19.01.2005 r., jak i w piśmie z dnia 21.02.2005 r. wnosi o analizę „umów przelewu wierzytelności”.