POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika, z dnia 04 marca 2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 11.03.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie ustalenia zakresu opodatkowania, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, czynności polegających na zobowiązaniu się do nieodpłatnego: 1) powstrzymania się od dokonywania zakupów towarów od innych podmiotów oraz 2) promowania produktów

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Podatnik, prowadzi działalność polegającą na produkcji stolarki okiennej. Na podstawie zawartych umów podmioty trzecie (przedsiębiorcy trudniący się montażem i sprzedażą przedmiotowej stolarki) nabywają od Podatnika jego produkty, a następnie we własnym imieniu i na własny rachunek dokonują ich sprzedaży oraz promocji. Umowy te przewidują, iż powyższe podmioty zobowiązane są do zakupu stolarki okiennej wyłącznie u Podatnika. Z tytułu zobowiązania, o którym mowa w zdaniu poprzednim podmiotom nie przysługuje żadne wynagrodzenie.

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy opisane powyżej zachowania podmiotów polegające na nieodpłatnych: 1) promowaniu produktów nabytych od Podatnika oraz 2) powstrzymywaniu się od dokonywania zakupów stolarki okiennej od innych podmiotów powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Podatnika, wskazane powyżej czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Promocje dotyczą produktów już zakupionych od Podatnika (nie należących do niego) i są skierowane bezpośrednio do ostatecznych odbiorców, na rzecz których Podatnik nie prowadzi sprzedaży. Natomiast klauzula wyłączności nie jest brana pod uwagę przy kalkulacji cen stolarki okiennej. Brak odpłatności stanowi, zdaniem Podatnika, czynnik decydujący o tym, iż w opisanym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania regulacja art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, natomiast z uwagi na fakt, iż dokonywane nieodpłatnie przez kontrahentów przedmiotowe czynności są bezspornie związane z prowadzeniem przez nich przedsiębiorstwa, nie będą one również podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawne, tut. Organ stwierdza, co następuje:

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Tak więc na świadczenie usług składa się każde zachowanie na rzecz wymienionych w przywołanym przepisie kategorii odbiorców, w tym zarówno działanie jak i powstrzymanie się od działania – zaniechanie.

W tym miejscu należy stwierdzić, iż niejako wbrew generalnej zasadzie opodatkowania czynności dokonywanych za wynagrodzeniem, w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT ustawodawca zrównał również niektóre nieodpłatne czynności z odpłatnym świadczeniem usług. Należą do nich:

1. nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym czynności polegające na powstrzymywaniu się od dokonywania zakupów stolarki okiennej od innych podmiotów oraz promowaniu produktów nabytych od Podatnika:

1. nie mają charakteru usługi odpłatnej,
2. są ściśle związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (jako jeden z podstawowych warunków wynikających z zawartej między stronami umowy o współpracy),
3. w przypadku promocji – bezpośrednio dotyczą działań mających zintensyfikować sprzedaż kontrahentów, którzy już nabyli we własnym imieniu i na własny rachunek produkty od Podatnika przejmując całkowicie ryzyko związane z ich zbytem.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz przywołanych powyżej unormowań prawnych należy uznać, iż powyższe czynności nie spełniają definicji usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1-2 ustawy o VAT, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie, tut. Organ zaznacza, iż dokonując interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiotowej sprawie nie dokonywał oceny załączonej przez Podatnika do wniosku „Umowy o świadczenie usług dealerskich”.