P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki Akcyjnej z dnia 6.06.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. w wypadku, gdy dokonując w danym okresie rozliczeniowym eksportu towarów, przed złożeniem deklaracji za okres rozliczeniowy następny po właściwym okresie rozliczeniowym nie otrzyma dokumentu potwierdzającego wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty, powinna wykazać taką sprzedaż jako dostawę krajową, ustalając podstawę opodatkowania z jej tytułu rachunkiem „w stu” od kwoty należności wykazanej na fakturze, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie – biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Strona w ramach swojej działalności dokonuje sprzedaży eksportowej towarów. W przypadku niektórych transakcji Strona przed złożeniem deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy po okresie, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu eksportu nie posiada jeszcze dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. W związku z powyższym zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż w takim wypadku zgodnie z art. 41 ust. 7 w związku z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, powinna wykazać eksport jako dostawę krajową, ustalając podstawę opodatkowania z jej tytułu rachunkiem „w stu” od kwoty należności wykazanej na fakturze.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit a, stawka podatku wynosi 0%. W myśl ust. 6 w/w artykułu stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

W myśl ust. 7 w/w artykułu jeżeli warunek, o którym wyżej mowa, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. Przepis ten stosuje się, w przypadku gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (ust. 8 w/w artykułu).

W przypadku eksportu towarów podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, w myśl którego podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku .

W związku z powyższym potwierdzić należy stanowisko, iż w przypadku gdy Strona dokonując w danym okresie rozliczeniowym eksportu towarów, przed złożeniem deklaracji za okres rozliczeniowy następny po właściwym okresie rozliczeniowym nie otrzyma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty, powinna wykazać taką sprzedaż jako sprzedaż krajową opodatkowaną według właściwej dla danego towaru w kraju stawki podatkowej. Podstawę opodatkowania stanowi w takim przypadku kwota należna z tytułu tej dostawy, pomniejszona o kwotę podatku należnego, tj. co do zasady zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka 22% (tzw. metoda „w stu”).

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony – do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy – Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa), w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania.