Wnioskodawca w grudniu 2004 roku zatrudnił pracownika, który po miesiącu rozchorował się. Kontrola z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zarzuciła wnioskodawcy fikcyjność zawartej umowy o pracę, a w maju 2005 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych w drodze decyzji stwierdził nieważność zawartej umowy o pracę.

W związku z tym wątpliwości wnioskodawcy budzi fakt zaliczenia wypłaconych wynagrodzeń oraz odprowadzonych z tego tytułu składek ZUS do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca zarachował w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wynagrodzenia oraz składki ZUS w kwotach faktycznie wypłaconych i odprowadzonych oraz składał deklaracje PIT-4 i informację PIT-11.

Zdaniem wnioskodawcy wypłacone wynagrodzenie stanowi koszt uzyskania przychodów i należy je pozostawić bez zmian zarachowane w kol. 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca oświadczył, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa bądź też postępowanie przed sądem administracyjnym.

Po rozpatrzeniu powyższego stanu faktycznego stwierdzono co następuje:

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jt. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższej definicji wynika, że niezależnie od rodzaju poniesionego wydatku ustawodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie taki wydatek, który został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu oraz nie został wyłączony z kosztów na podstawie art. 23 ww. ustawy.

Warunkiem niezbędnym do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodu jest aby był on faktycznie poniesiony, związany z prowadzoną działalnością gospodarczą i dodatkowo prawidłowo udokumentowany. Przedstawiony stan faktyczny wskazuje, iż zlecona praca (przedstawiciel handlowy) została wykonana, a wynagrodzenie wypłacone. Dlatego też w świetle przepisów prawa podatkowego - o ile zlecona praca została faktycznie wykonana, wykonanie zleconego zadania było związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a wynagrodzenie zostało faktycznie wypłacone i fakt otrzymania pieniędzy potwierdzony został przez osobę wykonujące powierzone czynności, to nie ma przeszkód, by wynagrodzenie zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie jego poniesienia.

Zgodnie z pkt 13 Objaśnienia do podatkowej księgi przychodów i rozchodów stanowiącego Załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. Nr 152, poz. 1475 ze . zm.) kolumna 13 jest przeznaczona do wpisywania wynagrodzeń brutto wypłacanych pracownikom. Wpisu dokonuje się na podstawie listy płac lub innych dowodów, na których pracownik potwierdza własnym podpisem kwoty otrzymanych wynagrodzeń w gotówce i w naturze, bądź też - po zmianie przepisu, która weszła w życie z dniem 01.01.2005 r. - na podstawie innych dowodów, np. dowodu potwierdzającego przekazanie wynagrodzenia na rachunek pracownika - jeżeli wynagrodzenie nie jest wypłacane w kasie. W kolumnie tej ewidencjonuje się również wynagrodzenia wypłacane osobom z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło. Zapis ten dotyczy więc zarówno umów zawartych na podstawie przepisów Kodeksu pracy, jak i umów zawartych w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego.

Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kościanie uznał wyrażone we wniosku stanowisko za prawidłowe i w związku z tym postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku podatnika oraz stan prawny obowiązujący w dniu jej wydania.