POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 – tekst jednolity) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 19.04.2005r. (data wpływu do tutejszego Urzędu Skarbowego w dniu 20.04.2005r.)

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, iż dotychczas kwotę nadpłaty podatku dochodowego od osób prawnych wynikającą z deklaracji CIT – 8, wykazywała w poz.40 deklaracji CIT – 2 „suma należnych zaliczek za poprzednie miesiące”. Powyższy sposób rozliczania nadpłaty podatku dochodowego nie był kwestionowany przez organ podatkowy. Spółka otrzymała w dniu 18.04.2005r. wezwanie z tutejszego Urzędu Skarbowego do dokonania korekty deklaracji CIT- 2 za marzec 2004r. w związku z faktem, iż w poz. 40 tej deklaracji wykazała kwotę nadpłaty podatku dochodowego od osób prawnych za 2003 rok, jako sumę należnych zaliczek za rok 2004. Przedmiotowe wezwanie dotyczyło tylko miesiąca marca 2004r. a zastosowanie się niego powoduje zdaniem Spółki rozbieżności pomiędzy deklaracją CIT – 2 za marzec a następnymi deklaracjami miesięcznymi CIT – 2.

W związku z powyższym Spółka pyta:

W której pozycji deklaracji CIT – 2 Spółka powinna wykazać kwotę nadpłaty podatku dochodowego od osób prawnych wynikającą ze złożonej deklaracji CIT – 8 (za rok poprzedni) i wniosku o stwierdzenie nadpłaty określającego sposób jej rozliczenia tj. zaliczenia na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

Zdaniem Podatnika przepisy nie określają jednoznacznie jak należy rozliczać i czy trzeba ujmować kwotę nadpłaty podatku w deklaracji CIT – 2. Złożenie deklaracji CIT – 8 i wniosku o stwierdzenie nadpłaty, określającego jej sposób rozliczenia tj. zaliczenia na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych, oznacza, że kwota powstałej nadpłaty przechodzi jako zapłacony podatek na rok bieżący i powinna być wykazywana w pozycji 40 deklaracji CIT – 2 jako suma należnych (zapłaconych zaliczek) za poprzednie miesiące.

Naczelnik Drugiego MUS po zapoznaniu się z przedstawionymi okolicznościami informuje co następuje:

Zgodnie z art. 28a pkt. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. ) Minister właściwy do spaw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia wzory deklaracji i informacji, o których mowa w art.25 ust. 1, art. 25a oraz w art. 26 ust. 1b, 3, 4 i 6.

Na podstawie powyższego przepisu Minister Finansów w Rozporządzeniu z dnia 20 grudnia 2004r. (Dz. Nr 279, poz.2761) w sprawie określenia wzorów deklaracji, zeznania, oświadczenia oraz informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych określił wzory formularzy podatkowych m.in. formularz deklaracji CIT – 2 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Według tego wzoru w przedmiotowej deklaracji w poz. 40 należy wykazać sumę należnych zaliczek za poprzednie miesiące. Należy tutaj wpisać kwotę z poz. „Suma należnych zaliczek od początku roku” wynikającą z deklaracji za poprzedni miesiąc. Składając deklarację po raz pierwszy należy wpisać „0”.

Spółka w deklaracji CIT – 2 za marzec 2004r. w poz. 40 powinna wykazać kwotę należnych zaliczek za poprzednie miesiące tj. od początku roku podatkowego 2004. Natomiast Spółka w deklaracji CIT – 2 za kwiecień 2004r. w poz. 40 zamiast wykazać sumę należnych zaliczek od początku roku wynikająca z deklaracji CIT – 2 za marzec wykazała kwotę wyższą poprzez doliczenie kwoty nadpłaty podatku dochodowego od osób prawnych za 2003r. jako sumy należnych zaliczek za rok 2004.

Przepis art. 25 ust. 1 w/w ustawy o p.d.o.p. wyraźnie stanowi, iż podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22 są obowiązani bez wezwania składać deklarację, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego od początku roku podatkowego i wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

W związku z powyższym w deklaracjach miesięcznych CIT – 2 Podatnik powinien wykazywać jedynie należne zaliczki za bieżący rok podatkowy zgodnie z w/w przepisem – w tym przypadku za rok 2004, natomiast nadpłata w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2003 nie podlega wykazaniu w deklaracjach składanych w następnych latach podatkowych.

Sposób rozliczania powstałej nadpłaty został bowiem określony w przepisie art. 76. § 1. Ordynacji Podatkowej zgodnie z którym nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem § 2.

Powyższe nie oznacza jednak, iż złożony przez Spółkę wniosek o zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych skutkuje ujmowaniem przedmiotowej nadpłaty z 2003 roku w deklaracjach CIT – 2 złożonych w roku 2004, gdyż zgodnie z powołanym wyżej przepisem art. 25 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. należy w nich wykazywać jedynie dochód (stratę) osiągniętą w danym roku podatkowym tj.2004. W związku z powyższym Spółka nie powinna w ogóle wykazywać w deklaracjach CIT – 2 składanych w 2004r. kwoty nadpłaty powstałej w roku 2003.

Natomiast korekta błędnie wypełnionej deklaracji CIT – 2 za marzec 2004r. powoduje konieczność złożenia korekt deklaracji CIT – 2 również za następne miesiące 2004roku.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego MUS postanawia jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na podstawie art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie zawierające interpretację służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, składane za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.