Działając na podstawie art. 14a, art. 216 i art. 217 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w przedmiocie podatku od towarów i usług określonego w ustawie z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka jest producentem włóknin naturalnych, które sprzedaje zarówno kontrahentom prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty, jak i kontrahentom prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium państw trzecich. Spółka informuje, iż zdarzają się sytuacje z następującym przebiegiem transakcji. Kontrahent mający siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty, zarejestrowany dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, nabywa od Spółki towary. Następnie zleca przewóz zakupionych towarów na terytorium państwa trzeciego. Zastrzega jednocześnie, iż zwróci spółce koszty transportu wyłącznie do wysokości ich poniesienia. Spółka zleca transport tych towarów firmie spedycyjnej, od której otrzymuje fakturę. Do przedmiotowego wniosku Spółka załączyła kserokopie takiej faktury z której wynika, iż firma spedycyjna wykonaną usługę transportową opodatkowała podatkiem od towarów i usług w dwóch stawkach: 22% - transport samochodowy na odcinku Łódź - Gdynia - Łódź, oraz stawką 0% - fracht morski (na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług), dodatek frachtowy, kontenery (art. 83 ust. 1 pkt 9 w/w ustawy).

W związku z powyższym Spółka wystąpiła z zapytaniem w jaki sposób powinna opodatkować wyżej opisaną czynność?

Zdaniem Spółki, w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie przepis § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka uważa, iż występuje jako pośrednik, a ponieważ nabywca towarów podał swój numer dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych - miejscem opodatkowania tej usługi będzie kraj siedziby nabywcy. Usługa ta nie podlega więc polskiej ustawie o podatku od towarów i usług, a podatek naliczony związany z taką transakcją jest podatkiem do odliczenia.

Tutejszy organ podatkowy mając powyższe na uwadze zauważa, co następuje.

Po pierwsze, w stanie faktycznym opisanym we wniosku nie znajdzie zastosowania powoływany przez Podatnika § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), dotyczy ono bowiem tylko takich usług związanych bezpośrednio z dostawą towarów, które są wykonywane przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich. W przedmiotowym stanie faktycznym, Spółka nabywa od spedytora usługi transportu działając na rachunek odbiorcy towarów, ale we własnym imieniu, na co wyraźnie wskazuje faktura wystawiona przez spedytora, w której jako nabywca usługi występuje Podatnik.

W konsekwencji, znajdzie tu zastosowanie reguła wywodząca się z przepisów VI Dyrektywy Rady stanowiąca, iż w przypadku, w którym podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby bierze udział w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że Spółka jest nabywcą usług transportowych (opisanych we wniosku) zleconych firmie spedycyjnej, a następnie podmiotem świadczącym te usługi na rzecz kontrahenta mającego siedzibę na terytorium Wspólnoty.

Ponieważ zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, konieczne jest ustalenie, czy wykonywane przez Podatnik usługi transportowe są świadczone na terytorium kraju.

W myśl art. 27 ust. 2 pkt 2 w/w ustawy, w przypadku świadczenia usług transportowych - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28. Na podstawie § 4b rozporządzania Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego środkami transportu morskiego lub lotniczego - miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju. W przypadku usług pomocniczych do usług transportowych, takich jak załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone (art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług).

W związku z brzmieniem powyższych przepisów oraz faktem, iż w stanie faktycznym opisanym we wniosku transport odbywa się z terytorium kraju do miejsca przeznaczenia poza terytorium kraju (transport międzynarodowy), należy stwierdzić, iż opodatkowaniu na terytorium kraju podlega transport drogowy wykonywany na trasie Łódź-Gdynia-Łódź, jak i fracht morski, a także usługa kontenerowa ("dodatek frachtowy, kontenery"). Spółka nie ma możliwości przeniesienia miejsca opodatkowania świadczonych usług na terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy tych usług numer dla celów podatku od wartości dodanej. Opisane we wniosku Podatnika usługi powinny zostać udokumentowaniu poprzez wystawienie faktury VAT - zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług. Spółce przysługuje przy tym prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony związany z niniejszą usługą (w tym podatek naliczony wykazany na fakturze otrzymanej od firmy transportowej) - zgodnie z art. 86 ust. 1, z uwzględnieniem przepisu art. 88 w/w ustawy.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego. Stosownie do art. 83 ust. 3 w/w ustawy, przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się:
1) przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:
a) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
b) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
c) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
d) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

Zgodnie z art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora).

Natomiast zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, obniżoną stawkę 0% stosuje się również do usług transportu towarów, jeżeli transport ten wykonywany jest w całości na terytorium kraju i stanowi część usługi transportu międzynarodowego. Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się w przypadku posiadania przez Podatnika odpowiednich dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy (§ 7 ust. 2 w/w rozporządzenia).

W związku z brzmieniem powyższych przepisów, należy stwierdzić, iż jeśli Podatnik będzie dysponował stosownymi dokumentami (wymienionymi w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług), z których będzie jednoznacznie wynikało, iż wykonywany transport drogowy Łódź-Gdynia-Łódź oraz fracht morski są usługami transportu międzynarodowego w rozumieniu art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy lub usługami transportowymi wykonywanymi na terytorium kraju lecz stanowiącymi część usługi transportu międzynarodowego w rozumieniu § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - usługi transportowe opisane we wniosku będą podlegały opodatkowaniu według stawki 0% (na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy lub § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia). W przypadku jeśli nie będą spełnione wskazane wyżej warunki (tj. jeśli Podatnik nie będzie dysponował stosowanymi dokumentami) - do usług tych należy zastosować stawkę podstawową w wysokości 22% (na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Odnośnie usługi kontenerowej ("dodatek frachtowy, kontenery"), należy wskazać, iż zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług świadczonych na obszarze polskich portów morskich, związanych z transportem międzynarodowym, polegających na obsłudze lądowych i morskich środków transportu. A zatem, jeśli w stanie faktycznym opisanym we wniosku będą spełnione warunki do uznania wykonywanego transportu (frachtu) za transport międzynarodowy - usługa kontenerowa będzie podlegała opodatkowaniu według stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 9 w/w ustawy. W przeciwnym wypadku należy zastosować stawkę 22% (na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Końcowo należy również zauważyć, że Spółka zobowiązana jest do doprowadzenia do zgodności rzeczywiście wykonywanych czynności z dokumentacją dla celów podatku od towarów i usług oraz prawidłowego rozliczenia tego podatku w deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7), co w przypadku jeśli wcześniej rozliczano te transakcje nieprawidłowo - powoduje konieczność wykonania stosownych korekt.

Mając na uwadze powyższe, Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi uznał za nieprawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym przez Spółkę wniosku.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organu kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.