Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i przedstawionego stanowiska wynika, iż Spółka, której jest Pan współwłaścicielem, zamierza przeprowadzić prace remontowe polegające na wymianie kostki betonowej typu „trelinka” wraz z krawężnikami na kostkę betonową brukową typu POZ-BRUK z krawężnikami przed halami produkcyjno- magazynowymi. Spółka uważa, iż wymiana kostki jest remontem (kosztem działalności bieżącej) gdyż celem wymiany jest przywrócenie podjazdowi cech użytkowych jakie miał w momencie oddania do użytkowania.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Oznacza to, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod tym warunkiem, iż wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą a ich poniesienie ma lub będzie miało wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W zależności od kwalifikacji wydatków na remont czy modernizację występują różne skutki podatkowe tzn. wydatki na remont są zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, natomiast wydatki na modernizację obciążają koszty poprzez odpisy amortyzacyjne.

Istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, niezmieniające jego charakteru i funkcji. Tak więc są to wszystkie zmiany trwałe przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji, przy czym pojęcie to nie obejmuje zwykłych zabiegów konserwacyjnych.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 8 ww ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 22a –22o, z uwzględnieniem art. 23. Stosownie do art. 22g ust. 17 cyt ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie (...).

W świetle powyższego, zasadnicza różnica między remontem a ulepszeniem polega na tym, że przesłanką rozpoczęcia remontu jest zużycie środków trwałych lub ich części składowych w trakcie ich eksploatacji. Remont ma na celu przywrócenie pierwotnej wartości użytkowej (nawet przy użyciu nowocześniejszych materiałów i technologii) natomiast ulepszenie ma na celu zwiększenie wartości użytkowej obiektu.

W przedstawionym w zapytaniu stanie faktycznym mamy do czynienia z sytuacją, gdzie wskutek przeprowadzenia remontu polegającego na wymianie zużytej części składowej środka trwałego na nową następuje jednocześnie zmiana rodzaju materiału. Należy to uznać za naturalne, gdyż urządzenia jak i materiały podlegają postępowi technicznemu i zastosowanie dokładnie takiej samej części czy materiału produkowanych przed kilku laty byłoby często nieracjonalne lub niemożliwe ze względu np. na wycofanie jej z produkcji.

Biorąc pod uwagę fakt, że wymiana starej kostki betonowej typu „trelinka” na nową kostkę betonowo brukową typu POZ-BRUK nastąpiła ze względu na zużycie technicznea według spółki celem wymiany jest przywrócenie podjazdowi do hal magazynowo – produkcyjnych cech użytkowych jakie miał on w momencie oddania do użytkowania, poniesione wydatki na ten cel można zakwalifikować jako remont, a tym samym zaliczyć je bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.