D E C Y Z J A

Dyrektor Izby Celnej w Krakowie, działając na podstawie przepisu art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 roku nr 8, poz. 60 ze zmianami) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 26 września 2005 roku (data wpływu do Urzędu Celnego - 29 września 2005 roku) wniesionego od postanowienia nr 3520PA-911-8/05 z dnia 16 września 2005 roku wydanego przez Naczelnika Urzędu Celnego w Nowym Targu w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego

odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia, uznając, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie

U z a s a d n i e n i e

Pismem z dnia 19 lipca 2005 roku Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Z pisma tego wynikało, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji w składzie podatkowym wyrobów tytoniowych. Wyroby gotowe przechowywane są w magazynach na terenie składu podatkowego. Produkcja i magazynowanie tych wyrobów następuje w procedurze zawieszenia akcyzy. Pytanie Spółki dotyczy konsekwencji planowanego zawieszenia działalności składu podatkowego na okres do lub ponad 3 miesiące.
Zdaniem Spółki zawieszenie prowadzenia działalności składu jest jednoznaczne z wyprowadzeniem towarów ze składu i będzie na niej ciążył obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym.
Postanowieniem nr 3520PA-911-8/05 z dnia 16 września 2005 roku Naczelnik Urzędu Celnego w Nowym Targu udzielił spółce interpretacji, co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego stwierdzając, że przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe. Spółka w dniu 29 września 2005 roku złożyła zażalenie na wymienione postanowienie wnosząc o jego zmianę i stwierdzenie prawidłowości stanowiska wyrażonego we wniosku z dnia 19 lipca 2005 roku.

Dyrektor Izby Celnej w Krakowie, po przeanalizowaniu wszystkich aspektów sprawy stwierdza, co następuje.

Wywody Spółki, zawarte w zażaleniu, oparte zostały na założeniu, że zawieszenie działalności składu podatkowego rodzi takie same skutki, jak wyprowadzenie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu. Założenie takie nie znajduje jednak oparcia w obowiązujących regulacjach w zakresie podatku akcyzowego - ustawa z dnia 23 stycznia 2004 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zmianami) wraz z przepisami wykonawczymi. W braku wyraźnie brzmiących przepisów, przerwa w działalności składu podatkowego, nie może zostać uznana za wyprowadzenie wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia akcyzy. Takie stanowisko prowadziłoby do powstania obowiązku podatkowego w sytuacjach nieokreślonych ustawą. To z kolei byłoby działaniem sprzecznym z Konstytucją RP.

O tym, że przerwa w działalności składu nie jest równoznaczna z wyprowadzeniem wyrobów ze składu świadczyć mogą przepisy dotyczące cofania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego. Jedną z przesłanek cofnięcia z urzędu zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego jest to, że po uzyskaniu zezwolenia w terminie 3 miesięcy nie podjęto działalności lub ją przerwano na czas dłuższy niż 3 miesiące, bez powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego - art. 35 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.
Z powyższego wynika, że przerwa w działalności składu podatkowego trwająca do trzech miesięcy nie powoduje skutku w postaci cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu.
Zezwolenie to nie zostanie również cofnięte w przypadku, w którym przerwa trwa dłużej niż trzy miesiące, ale o zawieszeniu działalności powiadomiono właściwego naczelnika urzędu celnego. Dopiero, gdy naczelnik urzędu celnego nie zostanie powiadomiony na piśmie o przerwie trwającej ponad trzy miesiące może wszcząć postępowanie zmierzające go cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu.

Na podstawie wymienionych wyżej przepisów można stwierdzić, że w ustawie dopuszczono możliwość zawieszenia działalności składu podatkowego, dopóki zaś istnieje skład podatkowy, przechowywane w nim wyroby objęte są procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Z tej przyczyny, stosownie do brzmienia przepisu art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej orzeczono jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Na decyzję służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Topolowa 5, z powodu jej niezgodności z prawem.
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach, w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji, za pośrednictwem Dyrektora Izby Celnej w Krakowie.