POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach stwierdza, że stanowisko Firmy XXX Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 25.07.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej uznania czy umorzenie dłużnikowi wierzytelności, która uprzednio była zarachowana jako przychód należny i stanowiła podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych stanowi w kwocie netto koszt uzyskania przychodu – jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 25.07.2005 r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego w pismie stanu faktycznego wynika ,że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka posiada szereg należności wynikających z dokonanych transakcji sprzedaży towarów bądż usług. Znaczna część należności wpływa w terminie wymagalności. Jest pewna grupa kontrahentów, którzy nie wykazują zamiaru zapłaty, kontakt z nimi jest utrudniony lub nie posiadają żadnego majątku, który mógłby być przedmiotem zabezpieczenia, czy spłaty długu. Należności, o których mowa powyżej, zarachowane były wcześniej jako przychody należne i podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki umorzenie dłużnikowi wierzytelności, która wcześniej została zarachowana jako przychód należny jest dla spółki kosztem podatkowym w kwocie netto.

Wierzytelność jest pewnym prawem, którego podatnik może sie w dowolnym momencie zrzec. Zrzeczenie polega na umorzeniu zobowiązania bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Zgodnie z art. 508 Kodeksu cywilnego z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Podatnik chcąc zaliczyć jakąkolwiek kwotę do kosztów uzyskania przychodów musi udowodnić przyjęcie zwolnienia przez dłużnika to znaczy, że wierzyciel musi posiadać oświadczenie dłużnika, że zwolnienie z długu zostało przez niego przyjęte.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem tych, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne.

Z powyższego przepisu wynika, że o możliwości zaliczenia umorzonych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów decydują dwa warunki, które muszą być spełnione łącznie:

po pierwsze- wierzytelność musi zostać umorzona,

po drugie- wierzytelność taka musi być wcześniej zarachowana jako przychód należny.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, ze spełniony został tylko jeden z warunków, że wierzytelność została wcześniej zarachowana jako przychody należne, natomiast nie zostały spełnione przesłanki wynikające z art.508 Kodeksu cywilnego pozwalające uznać wierzytelność za umorzoną, w związku z powyższym podatnik nie będzie miał prawa zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności.

Postanowienie niniejsze na mocy art. 143 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji : Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsko-Biała ul. Traugutta 2a ) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.