W dniu 26.07.2005r. Spółka - Oddział w Polsce złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku, Spółka - Oddział w Polsce podnosi, iż w dniu 30.06.2005r. zawarła ze Spółką X porozumienie w sprawie zbycia przedsiębiorstwa określające warunki i tryb jego realizacji. Zgodnie z planowanym harmonogramem, sprzedaż obejmuje w szczególności:

- klientelę, tj. sieć dystrybucji wraz z informacjami dotyczącymi klientów oraz metodami sprzedaży, a także dokumenty handlowe,

- firmę, tj. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo,

- prawa do znaków towarowych, nazw handlowych, domen i stron internetowych, logoi wszelkich innych wartości niematerialnych związanych z przedsiębiorstwem,

- prawa autorskie do materiałów reklamowych i marketingowych,

- prawa do aprobat technicznych,

- nieruchomość położoną w miejscowości S., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą,

- zapasy, a w tym gotowe produkty finalne, półprodukty będące w fazie przetwarzania, surowce oraz opakowania wraz z materiałami instrukcyjnymi i informacyjnymi,

- wszelki majątek rzeczowy, tj. m. in. pojazdy, narzędzia i wyposażenie, maszyny i sprzęt komputerowy,

- wierzytelności,

- aktywa finansowe, w tym udziały i akcje w innych spółkach,

- księgi rachunkowe, dane i zapisy w formie elektronicznej, oprogramowanie.

Porozumienie zawarte w dniu 30.06.2005r. w sprawie zbycia przedsiębiorstwa zawiera cenę całego zbywanego przedsiębiorstwa. Cena za poszczególne składniki przedsiębiorstwa będzie regulowana w terminach określonych przez strony w kolejnych umowach sprzedaży. Suma poszczególnych transakcji złoży się na cenę określoną w porozumieniu zawartym w dniu 30.06.2005r.

Kolejność przeprowadzania i przedmiot poszczególnych umów sprzedaży będą każdorazowo uzgadniane przez strony przed ich dokonaniem, jednakże w wyniku ich realizacji nastąpi sprzedaż zorganizowanego gospodarczo i funkcjonalnie zespołu składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa prowadzonego dotychczas przez Spółkę X, a działalność w przedmiotowym zakresie prowadzona będzie przez nowo utworzony w Polsce Oddział Spółki. Porozumienie zawarte między stronami nie zawiera terminów sprzedaży poszczególnych składników przedsiębiorstwa. Z zakresu sprzedaży wyłączone zostaną jednak składniki wskazane enumeratywnie w § 2 pkt 4 umowy, a mianowicie środki pieniężne.

Poza obowiązkami wynikającymi z samej istoty porozumienia w sprawie zbycia przedsiębiorstwa, czyli zobowiązaniem do zbycia przedsiębiorstwa przez zbywcę i do zapłacenia ceny przez nabywcę - Wnioskującą, z porozumienia nie wynikają żadne inne obowiązki.

Towary, surowce i materiały nabyte przez Wnioskującą poprzez zakup przedsiębiorstwa, zostaną przez Nią wykorzystane w prowadzonej działalności handlowej i są przeznaczone do odsprzedaży zarówno w stanie nieprzetworzonym (towary handlowe), jak i przetworzonym (surowce, materiały, które posłużą do wytworzenia produktów sprzedawanych przez Spółkę).

W związku z powyższym Podatnik skierował do tutejszego organu podatkowego pytanie, czy wprowadzone do ksiąg rachunkowych nabywcy przedsiębiorstwa, czyli Podatnika, składniki majątkowe inne niż środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne (takie jak towary, surowce i materiały oraz wierzytelności), będą stanowiły koszty uzyskania przychodów?

Podatnik przedstawił następujące stanowisko odnośnie powyżej opisanego stanu faktycznego:

Zdaniem Podatnika, towary, surowce i materiały zakupione przez Niego wraz z całym przedsiębiorstwem, zostaną wykorzystane w prowadzonej działalności handlowej, zatem Wnioskująca osiągnie przychód ze sprzedaży tych składników majątku. Koszty nabycia tych składników majątku, należy uznać za poniesione w celu osiągnięcia przychodów i na podstawie przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczyć do kosztów podatkowych.

Natomiast odnośnie nabytych przez Spółkę wraz z przedsiębiorstwem wierzytelności, to są one prawami majątkowymi (niebędącymi wartościami niematerialnymi i prawnymi), które również zostały nabyte w celu osiągnięcia przychodów. Spółka wyrażając Swoje stanowisko w tej sprawie posłużyła się treścią pisma MF z dnia 23.04.1997r. i stwierdziła, iż cyt. "ponieważ u nabywcy wierzytelności (do czasu faktycznej realizacji tej wierzytelności) nie występuje przychód, to również - stosownie do przepisu art. 15 wymienionej ustawy - poniesione wydatki, związane z obrotem daną wierzytelnością, nie są kosztami uzyskania przychodów. Wydatki te, do których można zaliczyć zarówno wydatki poniesione na nabycie danej wierzytelności, jak i inne związane ściśle z jej nabyciem (np. z tytułu pośrednictwa) staną się kosztami uzyskania przychodów dopiero z chwilą realizacji wierzytelności, a wiec z chwilą uzyskania przychodu."

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Zgodnie z regulacją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...).

Warunkiem uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów jest występowanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem. Obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

Natomiast moment potrącania wydatków uznanych za koszty podatkowe, określony jest w przepisie art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z regulacją tego artykułu, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Z cytowanego przepisu wynika, iż w dacie poniesienia, koszty podatkowe ujmuje się, jeśli nie mogły zostać zarachowane w roku podatkowym, którego przychodów dotyczą lub nie można ustalić istnienia bezpośredniego związku pomiędzy kosztem a przychodami danego roku podatkowego (choć wpływ tych kosztów na funkcjonowanie podmiotu jest udowodniony).

Zdaniem tutejszego organu podatkowego, wydatki związane zarówno z zakupem towarów handlowych, surowców i materiałów służących do wytworzenia produktów sprzedawanych przez Spółkę, jak i wydatki związane z zakupem wierzytelności, należy uznać za koszty, które mają ścisły związek z przychodami Spółki powstałymi w trakcie sprzedaży tych składników. Są to więc wydatki mające bezpośredni związek z uzyskiwanym przez Wnioskującą przychodem z działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, organ podatkowy stwierdza, iż wydatki poczynione na zakup wymienionych składników, nie mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia (zapłaty), ale Spółka może zakwalifikować je do kosztów podatkowych dopiero w okresie uzyskania przychodu z nimi związanego.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.