Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia Sp. z o.o. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sopocie z dnia 18 sierpnia 2005r. Nr PDOP/423-10/05 dotyczące udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

• uznając, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie utrzymuje się w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

U z a s a d n i e n i e

Pismem z dnia 29.06.2005r. (uzupełnionym w dniu 5.08.2005r.) spółka wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o wydanie postanowienia w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że prezes zarządu spółki z o. o., będący jednocześnie udziałowcem, wykonujący swoje obowiązki na podstawie powołania – uchwały zgromadzenia wspólników, odbywa podróże realizując swoje obowiązki. Spółka wypłaca mu diety i inne należności za czas podróży (zwrot wydatków za noclegi, dojazdy). Podróże są dokumentowane poleceniem wyjazdu służbowego, a poszczególne wydatki fakturami VAT. Wysokość wypłacanych diet odpowiada dietom przysługującym pracownikom za czas podróży służbowej, określonym w odrębnych przepisach. Zgromadzenie wspólników nie podjęło osobnej uchwały dotyczącej zwrotu wydatków za podróż służbową. Nie zostało to uregulowane ani w umowie spółki, ani regulaminie pracy zarządu.

W związku z powyższym powstała wątpliwość czy w tym stanie faktycznym spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość diet i innych należności wypłaconych za czas podróży służbowej prezesowi zarządu...

Zdaniem spółki, wypłacane diety i inne należności z tytułu odbycia podróży w ramach obowiązków prezesa zarządu spółki są kosztem uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Postanowieniem z dnia 18 sierpnia 2005r. Nr PDOP/423-10/05 Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego stanowisko spółki przedstawione w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe. W uzasadnieniu postanowienia Naczelnik powołując się na treść art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdził, że: wydatki na rzecz osób wchodzących w skład zarządu, w tym zwrot kosztów delegacji, będą zatem stanowiły koszt uzyskania przychodów, jeśli zostały w tym celu poniesione oraz znajdują odzwierciedlenie w uchwale wspólników, umowie spółki, czy regulaminie pracy zarządu.

Spółka, korzystając z przysługującego jej prawa, wniosła zażalenie twierdząc, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 16 ust. 1 zawiera zamknięty katalog sytuacji, w których poniesione wydatki nie stanowią kosztów wypłaconych diet i innych należności za czas podróży wypłaconych członkom zarządu, jeśli ich wysokość nie jest określona w umowie spółki, uchwale wspólników lub regulaminie pracy zarządu. Wobec powyższego, spółka stoi na stanowisku, że jeśli wydatek został poniesiony na rzecz członka zarządu oraz ma związek z przychodem uzyskanym przez spółkę, wówczas stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:

Kwestie zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 i 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 tej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów zaliczają się zarówno prawidłowo udokumentowane wydatki poniesione bezpośrednio w celu osiągnięcia przychodów, jak i wydatki pośrednio związane z uzyskaniem przychodów, takie jak wynagrodzenia za pracę, czy wydatki wynikające z zawartych umów cywilnoprawnych, jak również wydatki nie określone wprost w przepisach ustawy, ale pozostające w związku przyczynowym z osiąganymi przychodami. Ponadto z literalnego brzmienia powyższej definicji wynika, iż wszelkie koszty, nawet poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lecz wymienione w art. 16 tej ustawy i tam zdefiniowane czy też sklasyfikowane co do przesłanek lub wskaźników, bezwzględnie z mocy prawa nie mogą zostać zaliczone do kategorii kosztów uzyskania przychodu.

Na podstawie tego przepisu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów między innymi:

• wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) (art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992r.),
• wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji (art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy z dnia 15 lutego 1992r.).

Do przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego zastrzeżenia zawarte zarówno w art. 16 ust. 1 pkt 38 jak i w pkt 38a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. nie mają zastosowania. Wydatki te nie mają charakteru jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowca spółki, skoro wykonuje on jednocześnie obowiązki prezesa zarządu, powierzone mu uchwałą zgromadzenia wspólników.

Nie dotyczą również członka organu stanowiącego spółki, ponieważ zgodnie z art. 201 § 1 Kodeksu spółek handlowych zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę, co w świetle doktryny i orzecznictwa świadczy, iż jest organem wykonawczym spółki, a nie stanowiącym.

Kwestie ewentualnych uprawnień do diet, podobnie jak i do zwrotu np. kosztów podróży bądź noclegów członków władz statutowych osoby prawnej niebędących jej pracownikami, należy rozpatrywać na tle przepisów bądź postanowień regulaminów i statutów określających ich prawa i obowiązki.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że prezesa zarządu ze spółką nie łączy stosunek pracy, a jedynie tak zwany stosunek organizacyjny, wynikający z powołania uchwałą zgromadzenia wspólników, zaś prawo do zwrotu diet i innych kosztów podróży nie wynika z postanowień umowy spółki. Zatem skoro brak jest podstaw prawnych do wypłaty prezesowi zarządu diet oraz zwrotu mu kosztów podróży, to nie ma też podstaw do zaliczenia poniesionych przez spółkę z tego tytułu wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W kontekście zarzutów spółki należy zatem stwierdzić, że o uznaniu za koszty uzyskania przychodów wydatków dotyczących wypłaty diet i zwrotu kosztów podróży prezesowi zarządu spółki mogłyby przesądzać przesłanki obiektywnie istniejącego związku przyczynowego, wynikające z interpretacji powołanego art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. jedynie w sytuacji, jeżeli prezes zarządu byłby uprawniony do ich otrzymania na podstawie odrębnych przepisów (regulaminów, statutów, umowy spółki).