W dniu 13.07.2005r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca w dniu 3.09.2004r. zawarła umowę pożyczki z podmiotem zagranicznym do maksymalnej wysokości 150.000,00 EURO. Umowa pożyczki nie uległa dotychczas zmianie, np. poprzez przewalutowanie. Na mocy ustaleń pomiędzy pożyczkodawcą a pożyczkobiorcą, udzielenie pożyczki nastąpiło w drodze przelewu w walucie krajowej w wysokości 500.000,00 PLN w dniu 20.09.2004r. Zgodnie ze średnim kursem waluty EURO w NBP z tego dnia (4,3158), strony ustaliły, że pożyczka udzielona została w wysokości 115.8753,37 EURO.

Spłata pożyczki zostanie dokonana przed końcem bieżącego roku podatkowego w formie przelewu kwoty 115.853,37 EURO. Ponieważ kurs EURO w dniu spłaty pożyczki może okazać się wyższy lub niższy od kursu z dnia jej udzielenia, w wyniku jej spłaty powstać mogą dodatnie lub ujemne różnice kursowe.

Podatnik przedstawił następujące stanowisko odnośnie powyżej opisanego stanu faktycznego:

Zdaniem Spółki, rzeczywisty sposób udzielenia pożyczki walutowej, tzn. przelew w walucie polskiej, dokonany za zgodą pożyczkobiorcy, nie ma znaczenia dla ustalenia różnic kursowych powstałych w wyniku spłaty tej pożyczki.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, zdaniem tutejszego organu podatkowego, stanowi o różnicach kursowych odnoszących się do spłaty zobowiązań (pożyczek) wyrażonych w walucie obcej, w poniżej cytowanych przepisach.

Stosownie do regulacji art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

Różnice kursowe, w rozumieniu powyższej regulacji, powstają w dacie spłaty pożyczki, w sytuacji, gdy wyniki przeliczeń na złotówki tej samej ilości waluty obcej różnią się ze względu na wahania kursów walutowych w czasie między zarachowaniem zaciągniętej pożyczki a faktyczną spłatą tej samej pożyczki.

Jednocześnie, stwierdzić należy, iż podatkowa różnica kursowa (dodatnia lub ujemna) od spłacanej przez podatnika pożyczki (mającej związek funkcjonalny z osiąganymi przez niego przychodami), wynika z porównania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania - zaciągnięcia tej pożyczki, z kursem sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonym przez bank, z którego usług korzystał spłacający pożyczkę.

Ponadto, przy spłacie zobowiązania m. in. z tytułu pożyczki zaciągniętej w walucie obcej, w sytuacji gdy ta spłata następuje z własnych środków walutowych podatnika, dochodzi do powstania różnic kursowych (dodatnich lub ujemnych) w trybie art. 15 ust. 1a ustawy. Stanowi on bowiem, iż koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

Mając natomiast na względzie brzmienie obu powyżej cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stwierdzić należy, iż różnice kursowe mające wpływ na koszty podatkowe powstają tylko w przypadku płatności dokonywanych drogą faktycznego transferu środków pieniężnych w walutach obcych. Różnice kursowe, wpływające na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, mają więc charakter kasowy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy ustawy podatkowej, stwierdzić należy, iż nie jest przeszkodą, dla powstania podatkowych różnic kursowych, fakt dokonania przelewu na konto pożyczkobiorcy w walucie polskiej, pod warunkiem, że sama pożyczka udzielona została w walucie obcej, a jej spłata nastąpi w tej samej walucie obcej w formie faktycznego transferu za pośrednictwem banku.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.