D E C Y Z J A

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1, 239 w związku z art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 15.07.2005r. Sp. z o.o. „Z” , wniesionego na postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 07.07.2005r. Nr 1473/139/WD/423/50/05/HD wydane w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Spółki w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

orzeka

- odmówić zmiany kwestionowanego postanowienia.

U Z A S D N I E N I E

Sp. z o.o. „Z” wnioskiem z dnia 31.03.2005r. zwróciła się o udzielenie w trybie art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa interpretacji, co do zakresu zastosowania prawa podatkowego, przez udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie:

Czy odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, o wartości powyżej 3.500,00 zł, nabytych w wyniku transakcji do której udziela się rabatu (skonta bądź bonifikaty) powinny, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych:

• być ustalone i dokonywane w nowej wysokości, od następnego miesiąca po otrzymaniu rabatu w wyniku skorygowania wartości początkowej środków trwałych o wartość udzielonego rabatu (skonta bądź bonifikaty), bez korekty odpisów amortyzacyjnych dokonanych przed tym miesiącem,
• zostać skorygowane, począwszy od roku podatkowego w którym nastąpiła transakcja zakupu tych środków trwałych do ostatniego roku podatkowego, za który złożono zeznanie, poprzez korektę zeznań o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w tych latach podatkowych (deklaracji CIT-8), a także powinny zostać skorygowane odpisy amortyzacyjne za okres od początku roku podatkowego, w którym udzielono rabatu, do miesiąca udzielenia rabatu, poprzez ujecie tej korekty w miesiącu udzielenia rabatu...

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że w styczniu 2001r. S.A. „Z” dokonała sprzedaży praw użytkowania wieczystego gruntów oraz praw własności budynków spółce zależnej „Z” Sp. z o.o., w której posiada 100% udziałów, udzielając jej kredytu kupieckiego. Zapłata za powyższe prawa została rozłożona w ratach miesięcznych na okres 10 lat. Powyższa zapłata uwzględnia odsetki o ustalonej stopie procentowej w skali roku. Transakcja została udokumentowana fakturą VAT, która została wystawiona w miesiącu sprzedaży tj. w styczniu 2001r.
Sp. z o.o. „Z” wprowadziła do swoich ksiąg rachunkowych zakupione od S.A. „Z” środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, według wartości początkowej wynikającej z otrzymanej faktury.
Sp. z o.o. „Z” zamierza spłacić całą wartość zobowiązania przed terminami płatności poszczególnych rat, ale pod warunkiem, ze S.A. „Z” udzieli jej rabatu w wysokości odsetek, które zostały uwzględnione w cenie transakcji za okres od daty spłaty całości zobowiązania do ustalonych terminów płatności poszczególnych rat, tj. zobowiązania bez odsetek naliczonych od dnia spłaty do ustalonych terminów płatności poszczególnych rat.
Przywołując treść art. 16g ust. 1 i art. 16c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka stoi na stanowisku, że udzielony rabat obniży kwotę należną, a zatem wpłynie na wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, pomimo tego, że został udzielony po oddaniu ich do używania. Zdaniem Spółki, w związku z art. 16h ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, w miesiącu otrzymania rabatu Spółka powinna skorygować wartości początkowe środków trwałych, ujęte wcześniej (tj. w 2001r.) w księgach rachunkowych, i dokonywać odpisów amortyzacyjnych w zmienionych wysokościach od skorygowanych wartości początkowych od następnego miesiąca po otrzymaniu rabatu, bez korekty odpisów amortyzacyjnych dokonanych od tych środków trwałych przed tym miesiącem. Także, powinna dokonać korekty wartości początkowej praw użytkowania wieczystego gruntów.

>br> Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu postanowieniem z dnia 07.07.2005r. Nr 1473/139/WD/423/50/05/HD stwierdził, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.
W ocenie organu I instancji w związku z tym, że przepis art. 16g ust. 3 stanowi, że cena nabycia składnika majątkowego obejmuje również koszty związane z zakupem (w tym m.in. odsetki), naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania – to wartość początkową środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej powiększają te odsetki związane z zakupem (sprzedaż ratalna, kredyt, pożyczka), które zostały naliczone do dnia przyjęcia do używania środka trwałego i które jednocześnie miały prawo być naliczone, gdyż zgodnie z umowami dotyczyły okresu do dnia przyjęcia środka trwałego do używania.Nie zwiększają natomiast wartości początkowej środka trwałego odsetki, chociażby naliczone, lecz należne za okres po jego przyjęciu do używania. Odsetki te są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Pismem z dnia 15.07.2005r. Spółka złożyła zażalenie na w/w postanowienie wnosząc o jego zmianę. Błędnie bowiem został zinterpretowany art. 16g ust. 3 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych poprzez przyjęcie, że odsetki chociażby naliczone, lecz należne za okres po przyjęciu środka trwałego do używania nie zwiększają wartości początkowej środka trwałego.
Strona w złożonym zażaleniu powtarza argumentacje przedstawiona we wniosku z dnia 31.03.2005r.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:

Podatnicy, zgodnie z treścią art. 16f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnej i prawnej. Przepis art. 16g reguluje zasady ustalania przez podatników wartości początkowej tych składników majątkowych tj. w razie odpłatnego nabycia, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się cenę ich nabycia.
Według przepisu art. 16g ust. 3 za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji.
Biorąc pod uwagę treść przytoczonych wyżej przepisów w konfrontacji z przedstawionym stanem faktycznym, należy zgodzić się ze stanowiskiem organu I instancji wyrażonym w skarżonym postanowieniu.
Na podstawie w/w przepisów podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.Wartość początkowa składnika majątku podlegającego amortyzacji powinna zostać określona na dzień przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, kiedy to najpóźniej nastąpić powinno wprowadzenie składnika majątku do ewidencji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Cena nabycia, stanowiąca wartość początkową nabytego odpłatnie składnika majątkowego, obejmuje również koszty związane z jego zakupem w tym odsetki. Kwotę należną sprzedającemu, przy ustaleniu wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, zwiększają te odsetki związane z zakupem, które zostały naliczone do dnia przyjęcia do używania środka trwałego, i które jednocześnie miały prawo być naliczone, gdyż zgodnie z umową dotyczyły okresu do dnia przyjęcia środka trwałego do używania. Nie zwiększają zatem wartości początkowej środka trwałego odsetki, chociażby naliczone, lecz należne za okres po jego przyjęciu do używania. Te odsetki są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Decydujący w tym zakresie jest okres, za jaki odsetki są naliczane, a nie data ich naliczenia (tj. naliczone za okres do dnia przyjęcia do używania środka trwałego powiększają jego wartość początkową).
W związku z powyższym należało orzec jak na wstępie.