POSTANOWIENIE

Na podstawie art.216, art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 8 z 2005r., poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 26.04.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie odliczenia od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne poniesionych na zakup okularów

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Pan (...) jest osobą niepełnosprawną, który od 1998r. został zaliczony do drugiej grupy inwalidów z ogólnego stanu zdrowia. Do dnia zaliczenia w/w do drugiej grupy inwalidów podatnik posiadał orzeczenie o zaliczeniu do trzeciej grupy inwalidów w związku m.in. z nadwzrocznością obu oczu.

Podatnik pyta, czy może odliczyć od dochodu wydatki związane z zakupem okularów do stałego noszenia, które są mu niezbędne do normalnego funkcjonowania (optyka okularów wynosi +5,5 dioptrii).

Zdaniem podatnika wydatki poniesione na zakup okularów podlegają odliczeniu od dochodu w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne.

Zgodnie z treścią art.26 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn.zm.) podstawę obliczenia podatku, z pewnymi zastrzeżeniami, stanowi dochód po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art.26 ust.7a w/w ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust.7b-7g tego artykułu.

Przepis art.26 ust.7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust.1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

• zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Wydatki, o których mowa w ust.7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art.26 ust.7b w/wym. ustawy).

Wysokość wydatków na cele określone w ust.7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust.7a pkt 7, 8 i 14 (art.26 ust.7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do treści art.26 ust.7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust.7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach,
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Na podstawie art.26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym ilekroć w przepisach ust.7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
b) znaczny stopień niepełnosprawności,

2. II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono :

a) całkowitą niezdolność do pracy albo
b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Odliczenie wydatków na cele rehabilitacyjne może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do 31 sierpnia 1997r. (art.26 ust.7g w/w ustawy).

Według stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika niepełnosprawność związana jest również z wadą wzroku (nadwzroczność obu oczu), a bez okularów podatnik nie jest w stanie prawidłowo funkcjonować.

Sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji to zarówno rzeczy niezbędne dla codziennego życia (ułatwiające wykonywanie czynności życiowych), jak i do wykonywania pracy zawodowej. Okulary zostały sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Dziale 33 zatytułowanym „urządzenia i instrumenty medyczne, precyzyjne i optyczne, zegary i zegarki”, w klasie 33.40 pod nazwą „instrumenty optyczne i sprzęt fotograficzny”. Zatem jeżeli okulary zaklasyfikowane są jako „urządzenia oraz instrumenty”, to należy uznać, że okulary są urządzeniem technicznym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem wydatki na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art.26 ust.7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym (zakup okularów) poniesione przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną - podlegają odliczeniu od dochodu na zasadach przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyżej przywołanych przepisów prawnych oraz stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika – postanowiono jak na wstępie.