W związku z wejściem w życie art. 68 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1808), zobowiązano małżonków zarejestrowanych w ewidencji gospodarczej na podstawie wspólnego wpisu, aby w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie wymienionej ustawy złożyli wniosek o zmianę wspólnego wpisu. W przypadku niezłożenia stosownego wniosku, na organie ewidencyjnym spoczywa obowiązek wykreślenia wspólnego wpisu małżonków z ewidencji działalności gospodarczej w terminie do 31 grudnia 2005 r. Oznacza to, iż z końcem 2005 r. z ewidencji działalności gospodarczej zostanie wyeliminowana działalność zarejestrowana na imię obojga małżonków, zatem wspólne prowadzenie działalności gospodarczej przez małżonków możliwe będzie tylko w formie organizacyjnej przewidzianej prawem cywilnym (tj. spółki cywilnej) lub przepisami kodeksu spółek handlowych, np. spółki jawnej.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Ust. 2 ww. przepisu stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów i wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Ustawa o podatku od towarów i usług wśród podatników podlegających temu podatkowi nie wymienia małżonków prowadzących działalność gospodarczą, dlatego za podatnika tego podatku należy uważać tego ze współmałżonków (jeżeli nie zawiązali oni spółki cywilnej), który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb tego podatku. Na gruncie ww. ustawy status prawnopodatkowy małżonków określany jest w zależności od przyjętej przez nich formy prowadzenia wspólnej działalności gospodarczej. Należy przy tym zauważyć, że obowiązek w zakresie rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług regulują przepisy art. 96-98 cyt. ustawy o podatku VAT.
W świetle powyższych przepisów oraz w opisanym stanie faktycznym stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sytuacji tj. gdy małżonkowie dokonali odrębnych wpisów do działalności gospodarczej i odrębnych Nr REGON, nadal prowadzą działalność wspólnie (jako jedno przedsiębiorstwo), ale na imię jednego z małżonków, a forma organizacyjno-prawna prowadzonej działalności w 2005 r. nie uległa zmianie, podatnikiem podatku od towarów i usług nadal pozostaje Pan (...), który prowadząc działalność gospodarczą dokonał rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług i składa deklaracje VAT -7, bowiem dla rozliczeń w podatku od towarów i usług decydujące znaczenie mają przepisy ustawy o podatku VAT.
Zaznaczyć, jednakże należy, że ewentualne skutki podatkowe w podatku od towarów i usług związane z rozwiązaniami określonymi w ustawie z 2 lipca 2004 r. Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej, zależeć będą wyłącznie od niezależnych decyzji jakie podejmą Państwo w zakresie formy prowadzenia wspólnej działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 14 a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Jak stanowi art. 14 b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu O/Z Legnica w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.
Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.