POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr. 8 poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 19.07.2005 r. (uzupełnionego w dniu 01.08.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Podatnik zwrócił się do tutejszego organu podatkowego z zapytaniem w sprawie możliwości amortyzacji części budynku przeznaczonego na działalność gospodarczą w przypadku gdy korzystał z odliczenia w związku z budową budynku mieszkalnego z wydzieloną częścią użytkową w ramach tzw. "dużej ulgi budowlanej". Ze złożonego wniosku uzupełnionego w dniu 01.08.2005 r. wynika, że nie dokonano odliczeń wydatków poniesionych na budowę części użytkowej.
Zdaniem podatnika część użytkowa w budynku mieszkalnym przeznaczona na cele prowadzonej działalności gospodarczej podlega amortyzacji.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik stwierdza:
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt. 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.Amortyzację środków trwałych reguluje art. 22a-22n ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.). Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania - budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż jeden rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Z akt podatkowych jak również z bazy danych tutejszego organu podatkowego wynika, że działalność gospodarcza prowadzona jest w formie spółki cywilnej.
Wobec czego zaznacza się, że przepisy dotyczące amortyzacji stosuje sie w odniesieniu do spółki, a nie do wspólników spółki cywilnej. W myśl § 4 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152 poz 1475 ze zm.) ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n ust. 2-6 ustawy o podatku dochodowym obowiązane są prowadzić osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w § 2 ust. 1 tego rozporządzenia. W związku z powyższym, aby środek trwały podlegał amortyzacji w spółce cywilnej musi wchodzić w skład masy majątkowej spółki i stanowić tzw. współwłasność łączną. Do uznania nieruchomości jako własności spółki cywilnej - dla celów amortyzacji - konieczny jest dowód przeniesienia własności. Stosownie do art. 158 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) umowa przeniesienia własności nieruchomości winna być zawarta w formie aktu notarialnego.
Tak więc przy spełnieniu ww. warunku amortyzacja nieruchomości może być kosztem uzyskania przychodu.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika/płatnika inkasenta/następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.