Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zobowiązała się w stosunku do swojego pracownika, który jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę, do zwrotu kosztów przelotów, udokumentowanych biletami lotniczymi do miejsca zamieszkania i z powrotem w określonej kwocie miesięcznej. Spółka stoi na stanowisku, iż to świadczenie nie powinno być zaliczone do przychodu pracownika ze stosunku pracy, ponieważ nie jest ono związane ze świadczeniem pracy w ramach zawartego stosunku pracy.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego wyjaśnia: Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. W związku z tym nie ma podstaw aby uznać, iżby przedmiotowe świadczenia nie miały stanowić przychodów ze stosunku pracy. Mylne jest także twierdzenie Spółki, jakoby zwrot kosztów podróży z miejsca zamieszkania do miejsca pracy pozostawał bez związku ze stosunkiem pracy, gdyż bezsprzecznie konieczność takich podróży wynika z zawartego stosunku pracy lub przynajmniej jest z nim związana.

W związku z powyższym przedmiotowe świadczenia będą stanowiły przychód tego pracownika ze stosunku pracy i na Spółce ciążą z tego tytułu obowiązki płatnika. Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby prawne ("zakłady pracy"), jako płatnicy, mają obowiązek obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy.