Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie piekarnictwa, handlu detalicznego, usług hotelarskich i gastronomicznych opodatkowaną w formie zasad ogólnych.

W bieżącym roku Strona zamierza rozszerzyć działalność gospodarczą o usługi tartaczne, handel drewnem oraz produkcję wyrobów drewnianych np. desek, listew i innych. Powstałe przy tej produkcji braki i odpady użytkowe Podatnik zamierza wykorzystać jako materiał opałowy w piekarni przy produkcji pieczywa, do ogrzania hotelu czy też pawilonu handlowego.

Pytanie wnioskodawcy dotyczy sposobu ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych związanych z wykorzystaniem w prowadzonej działalności gospodarczej powstałych w toku produkcji braków i odpadów. Podatnik oczekuje odpowiedzi na pytanie czy dowody wewnętrzne mogą stanowić dowód księgowy do zaewidencjonowania wartości braków produkcyjnych i odpadów użytkowych w momencie przekazania ich na cele grzewcze.

Zdaniem wnioskodawcy w chwili powstania braków, nie nadających się do sprzedaży, po przekazaniu ich do spalenia, powinien być sporządzony protokół zniszczenia oraz dowód wewnętrzny, z którego będzie wynikało zmniejszenie wartości zakupu materiału (drewna). Na podstawie tego dowodu w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów powinna zostać zmniejszona wartość zakupu o wartość przekazanych do spalenia braków wycenionych według cen zakupu drewna (materiału). Ponieważ pozostałe braki staną się opałem to na tę samą wartość powinien zostać sporządzony dowód wewnętrzny dokumentujący zwiększenie pozostałych wydatków.

W chwili powstania odpadów użytkowych (wióry, trociny, ścinki itp.), przeznaczonych na opał, powinien być sporządzony dowód wewnętrzny dokumentujący przekazanie odpadów na cele opałowe własnego przedsiębiorstwa, wyceniając je wg wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania. Na podstawie sporządzonego dowodu wewnętrznego wartość odpadów winna zostać wykazana w kolumnie 8 podatkowej księgi przychodów i rozchodów jako pozostałe przychody.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wałbrzychu po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego w piśmie i odpowiadającego mu stanu prawnego wyjaśnia co następuje.

Obowiązujące przepisy w zakresie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) nie nakładają na podatników obowiązku ewidencjonowania i dokumentowania zdarzeń gospodarczych związanych z wykorzystaniem w prowadzonej działalności gospodarczej powstałych w toku produkcji braków i odpadów.

Zauważyć jednak należy, iż ze względu na to, że część materiałów (surowców) podstawowych nie zostanie sprzedana - zmniejszeniu ulegnie przychód w stosunku do tego, jakiego należałoby oczekiwać, obliczając go przy zastosowaniu marży.

Dlatego dla celów dowodowych wskazane jest sporządzenie odpowiednich dokumentów - protokołów zniszczeń (spalenia) i odnotowanie tego faktu w kolumnie 17 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Natomiast definicja przychodów z działalności gospodarczej została zawarta w art. 14 cytowanej ustawy o podatku dochodowym.

Artykuł ten wymienia enumeratywnie rodzaje przychodów, które są zaliczone do przychodów z działalności gospodarczej. Wśród tych przychodów nie zostały wymienione przychody z wykorzystania do własnej działalności braków i odpadów powstałych z własnej produkcji.

Reasumując stanowisko Pana w sprawie dotyczącej sposobu ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych związanych z wykorzystaniem w prowadzonej działalności gospodarczej powstałych w toku produkcji braków i odpadów jest nieprawidłowe.

Powyższe stanowisko dot. jedynie skutków podatkowych, tym samym nie narusza odrębnych przepisów regulujących gospodarkę odpadami, do przestrzegania, których obowiązany jest podatnik.