POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dostawy towaru będącego składnikiem zakupionego przedsiębiorstwa podatnikowi podatku od wartości dodanej dla celów podatku od towarów i usług

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego

stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Podatnik w dniu 18.01.2005 r. zakupił przedsiębiorstwo w upadłości. W tym samym miesiącu sprzedał dźwig, będący składnikiem zakupionego przedsiębiorstwa, kontrahentowi niemieckiemu, który to kontrahent jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Przedmiot sprzedaży nie został wysłany, ani transportowany na terytorium Niemiec, pozostał w kraju, z uwagi na to, iż nabywca dźwigu zawarł umowę leasingu finansowego i dźwig nadal będzie wykorzystywany na terytorium kraju.

W związku z powyższym Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy powyższą sprzedaż należy traktować jako dostawę krajową z zastosowaniem stawki 22%.

W ocenie Podatnika w opisanej sytuacji nie wystąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa, w rozumieniu art. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – dalej zwanej ustawą o VAT, bowiem nie nastąpiło fizyczne przemieszczenie towaru poza granice kraju do kraju członkowskiego UE. Podatnik zauważa, iż miejscem dostawy towarów, zgodnie z postanowieniami art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, w przypadku towarów nie wysłanych i nie transportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Z powyższych przyczyn przedmiotowa transakcja, w opinii Wnioskodawcy, podlega opodatkowaniu stawką krajową 22%.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa, tut. Organ stwierdza, co następuje:

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, o której stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5, jest w rozumieniu przepisów art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Oznacza to, iż aby daną czynność można było uznać za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zostać spełniony zasadniczy warunek fizycznego opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez towary będące przedmiotem dostawy.

W przedstawionym przez Podatnika stanie faktycznym taki warunek nie został spełniony.

Miejscem dostawy towarów, na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Wobec powyższego prawidłowe jest stanowisko Podatnika, iż miejscem świadczenia przy dostawie towarów jest terytorium kraju. A zatem przedmiotowa transakcja jest krajową dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, która będzie opodatkowana według właściwej stawki podatku dla danej czynności.

Stawka podstawowa podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.