Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca 28 grudnia 2004 r. dokonał sprzedaży eksportowej (opodatkowanej stawką podatku VAT 0 %). We wniosku Wnioskodawca stwierdza, iż dokumenty potwierdzające odprawę graniczną docierają do Wnioskodawcy " najdalej po miesiącu od dnia przekroczenia granicy ". Ponieważ w tym przypadku Wnioskodawca ich nie otrzymał wystosował dnia 25 stycznia 2005 r. pismo do Urzędu Celnego z prośbą o potwierdzenie przekroczenia granicy. Z odpowiedzi, którą Wnioskodawca otrzymał 04 lutego 2005 r. wynika, jednak, że odprawa wywozowa nie została zarejestrowana. Wnioskodawca jednocześnie stwierdza, że zgodnie ze stanem faktycznym, towar przekroczył granicę Unii Europejskiej i Rosji. Dowodem tego jest rosyjski dowód odprawy celnej. Na dokumencie tym potwierdzono, że 30 grudnia 2004 r. cały towar sprzedany na wystawioną przez Wnioskodawcę fakturę o numerze 8/EXP/2004 z 28 grudnia 2004 r. przekroczył granicę. Zgodnie z prawem celnym procedura celna wywozowa jest niezbędna dla wyprowadzenia towaru krajowego poza granicę. Skoro więc towar przekroczył granicę musiała być przeprowadzona procedura celna wywozowa. Wnioskodawca nie wie z jakich przyczyn przekroczenie granicy nie zostało zarejestrowane przez polskie służby celne. Nie wie czy zawinili ludzie, czy system komputerowy. Wnioskodawca wie, że towar przekroczył granicę, a brak potwierdzenia tego faktu nie wynika z winy Wnioskodawcy.

Według stanowiska Wnioskodawcy sprzedaż taką należy potraktować jako sprzedaż eksportową. Przepisy podatkowe, zdaniem Wnioskodawcy, nie precyzują jednoznacznie rodzaju dowodu przekroczenia granicy. Na przykład w ustawie o podatku od towarów i usług znajdujemy takie sformułowania jak: " dokument celny potwierdzający procedurę wywozu", dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty". Bez wątpienia, zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, dowód wydany po stronie rosyjskiej jest dowodem potwierdzającym przekroczenie granicy.

Naczelnik Urzędu Skarbowego informuje, iż zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 01 czerwca 2005 r., przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz dokonywany jest przez:a)dostawcę lub w jego imieniu, lubb)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub w jego imieniu.

Ponieważ ww. przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęć z zakresu prawa celnego, aby więc stwierdzić, który urząd i na jakim dokumencie ma dokonać potwierdzenia wywozu, eksporter musi sięgnąć do obszernej regulacji wspólnotowego prawa celnego, którego przepisy regulują szczegółowo właściwość miejscową i rzeczową poszczególnych urzędów celnych.

Powyższe jest spowodowane tym, że z dniem 1 maja 2004 r., tj. z dniem akcesji Polski do Unii Europejskiej przestała obowiązywać ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. z 2001 r. Nr 75, poz. 802 ze zm.) natomiast powstał obowiązek bezpośredniego stosowania w kraju aktów prawa wspólnotowego, w tym w szczególności - w zakresie prawa celnego - rozporządzenia Rady (EWG) nr 2912/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny oraz rozporządzenia Rady (EWG) nr 918/83 z dnia 28 marca 1983 r., ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych.

Oznacza to, że z dniem akcesji zastosowanie mają przede wszystkim ww. przepisy wspólnotowego prawa celnego a w zakresie uzupełniającym - przepisy prawa krajowego.

Przepis art. 161 ust. 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny stanowi, że " zgłoszenie do wywozu musi zostać złożone w urzędzie celnym właściwym dla dozoru miejsca, gdzie osoba dokonująca wywozu ma swoją siedzibę lub gdzie towary zostały zapakowane bądź załadowane do transportu wywozowego".

Pisemnego zgłoszenia celnego do procedury wywozu dokonuje się więc we właściwym ze względu na siedzibę osoby dokonującej wywozu lub ze względu na miejsce, gdzie towary zostały zapakowane bądź załadowane do transportu wywozowego urzędzie celnym (w tzw. urzędzie celnym wywozu - art. 161 ust. 5 WKC) z zastosowaniem dokumentu SAD, składającego się z kart 1, 2 i 3.

W art. 792 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 stwierdzono, że jeżeli zgłoszenie wywozowe sporządzane jest na podstawie jednolitego dokumentu administracyjnego (czyli SAD), to należy wykorzystać egzemplarze 1, 2 i 3 tego dokumentu. Urząd celny, w którym złożone zostało zgłoszenie wywozowe (urząd celny wywozu), opatruje pieczęcią pole A i w zależności od przypadku, wypełnia pole D. W przypadku udzielenia zwolnienia towarów zachowuje egzemplarz 1 (SAD), przesyła egzemplarz 2 (SAD) do urzędu statystycznego państwa członkowskiego urzędu celnego wywozu i zwraca egzemplarz 3 (SAD) osobie zainteresowanej.

Stosownie natomiast do art. 793 ww. rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93, egzemplarz 3 jednolitego dokumentu administracyjnego (SAD), jak również towary zwolnione do wywozu, przedstawiane są w urzędzie celnym wyprowadzenia.

W art. 793 ust. 2 ww. rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 zdefiniowano pojęcie " urząd celny wyprowadzenia ".

Zgodnie z tym przepisem:"Urząd celny wyprowadzenia oznacza:a)w przypadku towarów wywożonych:-koleją,-pocztą,-droga powietrzną lub drogą morską, urząd celny właściwy dla miejsca w którym towary przejmowane są w ramach umowy przewozu w celu transportu do państwa trzeciego przez towarzystwo kolejowe, organy pocztowe, towarzystwo lotnicze bądź przedsiębiorstwo żeglugowe,b)w przypadku towarów wywożonych rurociągami i w przypadku energii elektrycznej, urząd wyznaczony przez państwo członkowskie, w którym znajduje się siedziba eksportera,c)w przypadku towarów wywożonych w inny sposób lub w okolicznościach nieobjętych lit. a) i b) (czyli np. transportem drogowy), ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty ".

Urząd celny wyjścia upewnia się, czy przedstawione towary są towarami zgłoszonymi oraz nadzoruje ich fizyczny wywóz. W przypadku, gdy zgłaszający umieścił w polu 44 adnotację " RET-EXP" lub też w inny sposób wyraził życzenie zwrotnego otrzymania egzemplarza 3 (SAD), wspomniany urząd potwierdza fakt fizycznego wywozu towarów na odwrotnej stronie egzemplarza 3 (SAD) i zwraca go osobie, która przedstawiła lub, jeśli to niemożliwe, osobie pośredniczącej wymienionej w polu 50, która prowadzi działalność na obszarze właściwego danego urzędu celnego wywozu w celu zwrócenia go zgłaszającemu.Potwierdzenie przyjmuje formę pieczęci z nazwą urzędu oraz datą ".

Wspólnotowe przepisy celne nie definiują pojęcia " urząd celny wyjścia", posługując się w procedurze wywozu, przede wszystkim pojęciem " urząd celny wyprowadzenia ".

Gdy mamy do czynienia z transportem drogowym - urzędem wyjścia w rozumieniu art. 2 pkt 8 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do 01.06.2005 r. - jest urząd wyprowadzenia, będący ostatnim urzędem celnym przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty, czyli najczęściej urząd zlokalizowany na granicy terytorium Wspólnoty.

Urząd ten - na życzenie - potwierdza eksporterowi lub podmiotowi go reprezentującemu egzemplarz 3 (SAD) zgłoszenia wywozowego (na jego odwrotnej stronie), odnośnie faktu fizycznego wywozu towarów. Potwierdzenie przyjmuje formę pieczęci z nazwą urzędu oraz datą.

W świetle powyższych regulacji celnych oraz art. 2 pkt 8 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do 01.06.2005 r., w którym mowa jest o potwierdzeniu przez urząd celny wyjścia wywozu towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty - skoro przepisy celne określają tryb wydawania przez urzędy celne tego rodzaju potwierdzeń, który jest dla nich obowiązkowy, nie można zgodzić się z twierdzeniem, że wystarczającym w tym zakresie jest dowolny dokument, z którego wynikałoby że towar jest poza granicą Unii. Musi być to zatem potwierdzenie wywozu pochodzące od urzędu celnego, uznanego za urząd celny wyjścia, spełniające wymogi nałożone przepisami ww. rozporządzenia.

W tym zakresie wymaganym powinien być dokument w postaci egzemplarza 3 (SAD), ze stosownym potwierdzeniem na jego odwrocie, co do faktu fizycznego wywozu towaru ze Wspólnoty - opatrzony pieczęcią z nazwą urzędu oraz datą.

W związku z tym, że zdarzają się przypadki, gdy karty 3 dokumentu SAD z różnych przyczyn nie zostały potwierdzone przez właściwe polskie urzędy celne lub karty te nie zostały zwrócone eksporterom przez przewoźników ( zaginęły ), rozwiązaniem w takich przypadkach jest uznanie za dokument celny potwierdzający wywóz towarów zaświadczenia, wydawanego przez właściwy urząd celny na podstawie art. 793 rozporządzenia Komisji ( EWG ) oraz w oparciu o posiadaną dokumentację, w tym przede wszystkim na podstawie danych zawartych w Systemie Obsługi Deklaracji CELINA. Zgodnie z art. 73 § 2 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne zasady wydawania zaświadczeń regulują przepisy działu VIII a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm. ). Należy podkreślić, że zaświadczenia o wywozie towaru poza obszar celny Wspólnoty będzie możliwe jedynie w sytuacji, gdy urzędem właściwym do dokonania takiego potwierdzenia będzie urząd celny zlokalizowany na terytorium Polski .

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonał w miesiącu grudniu 2004 r. dostawy towaru do Rosji. Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 4-11 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym przed 01.06.2005 r., w eksporcie towarów, w którym wywóz towardo zastosowania stawki podatku VAT 0% od dostawy tych towarów .ów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty dokonywany jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub w jego imieniu, stawkę podatku VAT 0 % stosuje się pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny wyjścia potwierdził wywóz tych towarów. Z dokumentu, o którym mowa wyżej musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Biorąc pod uwagę fakt, iż Wnioskodawca nie posiada kopii karty 3 (SAD), tj. dokumentu, w którym urząd celny wyjścia potwierdza na odwrotnej stronie w formie pieczęci urzędu z datą fakt wywozu towaru poza obszar Wspólnoty, jak również fakt, iż Urząd Celny w Olsztynie Oddział Celny w Bezledach pismem z dnia 01.02.2005 r. poinformował Wnioskodawcę, iż odprawa wywozowa nie została zarejestrowana, w ewidencji wywozowej dla Oddziału Celnego w Bezledach w ogólnopolskim systemie zgłoszeń celnych Celina i tym samym nie potwierdził, że towar został wyprowadzony poza obszar Unii europejskiej, Naczelnik Urzędu Skarbowego nie podziela stanowiska Wnioskodawcy, iż będący w jego posiadaniu dokument tj. rosyjski dowód odprawy celnej można uznać za dokument potwierdzający dokonanie eksportu towarów do Rosji, a tym samym uprawniający do zastosowania stawki podatku VAT 0% od dostawy tych towarów .

Mając na uwadze powyższe, Naczelnik Urzędu Skarbowego w uznał za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez Spółkę we wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa.