Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług marketingowych. Jest płatnikiem podatku VAT. Do swojej działalności wykorzystuje samochód marki Fiat Panda VAN o dopuszczalnej ładowności 505 kg i 4 miejscach. Z tytułu dzierżawy opłacany jest comiesięczny czynsz, udokumentowany fakturą VAT, w której zawarty jest podatek naliczony. Od dnia 01.05.2004r. samochód ten zdaniem podatnika jest samochodem osobowym.

Ponadto podano, że samochód ten spełnia kryteria zawarte w art. 86 ust.3 ustawy o VAT, nie stanowi pojazdu wymienionego w art.86 ust.4 ustawy o VAT i nie otrzyma pozytywnego zaświadczenia okręgowej stacji kontroli pojazdów.

Ze stanowiska zawartego we wniosku wynika, że podatnikowi nie przysługuje prawo odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach za paliwo oraz przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego zawartego w fakturze za dzierżawę pojazdu.

Od dnia 1.05.2004r. zgodnie z art. 86 ust. 7 ( przed nowelizacją z dnia 21.04.2005r.) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z 2004r. ze zm.) w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy (tj. o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wg wzoru DŁ= 357 kg + n x 68 kg), na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu, nie mogła jednak przekroczyć kwoty 5.000 zł.

Zgodnie z art.88 ust.1 pkt 3 ustawy o VAT (przed nowelizacją z dnia 21.04.2005r.) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosowało się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art.86 ust.3 i 5.

W związku z tym, że użytkowany przez podatnika samochód od dnia 01.05.2004r. jest samochodem osobowym (jak podano we wniosku) prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w czynszu za dzierżawę tego pojazdu przysługiwało w wysokości, o której stanowi wyżej cytowany art.86 ust.7 ustawy o VAT . Natomiast przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do tego samochodu prawo to nie przysługiwało - art.88 ust.1 pkt 3 ustawy o VAT.

Ponadto organ podatkowy dodaje, że przepisy art. 86 i 88 ustawy o VAT cytowane wyżej począwszy od dnia 22.08.2005r. zostały zmienione.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z 2004r. ze zm.) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 21 kwietnia 2005r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U.Nr 90, poz.756) - w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawcy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000zł.

Zgodnie z art.86 ust. 4 ustawy o VAT, przepis art.86 ust.3 ustawy o VAT nie dotyczy:
1) pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2) pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3) pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4) pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5) pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6) pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7) przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
a) odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
b) oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 21 kwietnia 2005r. obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust.3.

Stanowisko podane we wniosku uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszego postanowienia.