P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997r. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w związku z pismem Strony z dnia 20.06.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 01.07.2005r.), uzupełnionym pismem z dnia 19.09.2005 r. (wpływ do tut. Urzędu 20.09.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

postanawia

uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 20.06.2005r. w części dotyczącej wystawiania faktury na zasadach przewidzianych w niemieckich przepisach o VAT za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż jest Podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce. Przedmiotem działalności gospodarczej jest m. in. świadczenie usług szkoleniowych. Jednocześnie Podatnik jest podatnikiem VAT UE i usługi szkoleniowe wykonuje również na terytorium Niemiec, na rzecz kontrahenta niemieckiego.

Zdaniem Podatnika świadczone przez niego usługi szkoleniowe należą do kategorii usług w dziedzinie edukacji . W związku z tym, miejscem świadczenia jest, zgodnie z art. 27 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku usług w dziedzinie edukacji, miejsce gdzie te usługi są faktycznie świadczone. Zdaniem Podatnika w przedmiotowym przypadku jest to terytorium Niemiec. Podatnik, zatem, będąc zarejestrowanym podatnikiem VAT UE, wystawia swojemu niemieckiemu kontrahentowi, fakturę na zasadach przewidzianych w niemieckich przepisach o VAT, czyli z naliczoną kwotą niemieckiego podatku VAT (16%).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;2) eksport towarów;3) import towarów;4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Według art. 27 ust. 1 w/w ustawy ogólna zasada określająca miejsce świadczenia przy wykonywaniu usług stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada miejsce prowadzenia działalności. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a stanowi, jednakże iż dla usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji lub rozrywki miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie usługi te są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28. Usługi szkoleniowe zaliczane są do usług w dziedzinie edukacji. Miejscem świadczenia jest więc dla nich miejsce gdzie były one faktycznie świadczone. Ponieważ Podatnik świadczył powyższe usługi szkoleniowe na terytorium Niemiec, to miejscem ich świadczenia są Niemcy. Podlegają one zatem niemieckim przepisom podatkowym, określającym m. in. stawkę podatku VAT. Tut. organ podatkowy informuje, że nie jest właściwy do interpretacji niemieckich przepisów podatkowych. Zgodnie z § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) przepisy § 9, 11-23 i 26 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. W świetle § 27 ust. 2 w/w rozporządzenia faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 9, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 9 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4 (§ 27 ust. 3). Według § 9 w/w rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;2) numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;3) dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;4) nazwę towaru lub usługi;5) jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;6) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);7) wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);8) stawki podatku;9) sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;10) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;11) wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;12)kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie. Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika, prowadzona przez niego działalność gospodarcza zarejestrowana jest jedynie w Polsce. Podatnik posiada przy tym numer rejestracyjny VAT UE na potrzeby dostawy wewnątrzwspólnotowej. Ponieważ nie jest on zarejestrowany w Niemczech jako podatnik podatku od wartości dodanej z tytułu prowadzonych tam szkoleń, to zobowiązany jest do wystawiania faktur na podstawie polskiego prawa podatkowego (§ 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, Dz. U. Nr 95, poz. 798). Faktury te powinny zawierać dane określone w § 9 w/w rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. W świetle powyższego, miejscem świadczenia usług szkoleniowych przez Podatnika na terytorium Niemiec są Niemcy. Usługi te podlegają opodatkowaniu wg. prawa niemieckiego. Ponieważ Podatnik nie jest zarejestrowany w Niemczech na potrzeby opodatkowania powyższych usług na potrzeby podatku VAT jest on zobowiązany do wystawiania faktur zgodnie z regulacjami polskiego prawa podatkowego. W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania niniejszego postanowienia. Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Pouczenie

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.