P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z pismem Strony z dnia 04.03.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 12.03.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

postanawia

uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 04.03.2005r. w zakresie pytania "czy mamy obowiązek naliczyć VAT należny od zakupu towarów handlowych ze Szwajcarii" za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W przedmiotowym wniosku Strona przedstawiła następujący stan faktyczny: spółka w listopadzie 2004 r. zakupiła towary handlowe w Szwajcarii. Urząd Celny odmówił przyjęcia zgłoszenia celnego i nie naliczył należności celnych na podstawie porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą a każdym z państw należących do EFTA, które przyznaje preferencje taryfowe w ramach GSP (Norwegia i Szwajcaria), przewidujące że towary pochodzące z Norwegii lub Szwajcarii będą traktowane w przywozie na terytorium Wspólnoty jako towary pochodzące ze Wspólnoty.Z uzupełnienia do wniosku z dnia 04.03.2005r. wynika, że Podatnik potraktował zakup w/w towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Podatnik zadał pytanie czy ma obowiązek naliczyć VAT należny od zakupu towarów handlowych ze Szwajcarii.

Z przedstawionego stanowiska Podatnika wynika, że powinien on naliczyć VAT należny od zakupu w/w towarów - co też uczynił.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące przepisy prawa podatkowego:art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o imporcie towarów rozumie się przez to przywóz towarów z terytorium trzeciego na terytorium kraju;art. 2 pkt 5 w/w ustawy wprowadzający definicję ustawową terytorium państwa trzeciego jako - terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Wspólnoty;art. 2 pkt 3 w/w ustawy definiujący terytorium wspólnoty - ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium wspólnoty rozumie się przez to terytoria państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej;art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług - w którym na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się przez terytorium państwa członkowskiego terytorium państwa wchodzącego w skład terytorium Wspólnoty;art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) mówiący że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną;art. 33 ust. 1 w/w ustawy - podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek;art. 34 ust. 1 w/w ustawy - w przypadkach innych niż określone w art. 33 ust. 1-3 kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów określa naczelnik urzędu celnego w drodze decyzji.

Powyższą ocenę prawną uzasadnia się w sposób następujący: Szwajcaria nie jest państwem członkowskim Wspólnoty Europejskiej, zatem terytoriom jej nie wchodzi w skład terytorium Wspólnoty (art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług), stąd w myśl art. 2 pkt 5 w/w ustawy jest to terytorium państwa trzeciego, z którego przywóz towarów należy traktować zgodnie z art. 2 pkt 7 jako import towarów .Zgodnie z art. 33 ust. 1 Podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek.Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną. Obowiązek uiszczenia cła związany jest z instytucją długu celnego wprowadzoną przez Wspólnotowy Kodeks Celny. Zgodnie z art. 4(9) w/w Kodeksu długiem celnym jest powstałe z mocy prawa zobowiązanie do uiszczenia należności celnych przywozowych lub wywozowych, które mają zastosowanie w stosunku do określonych towarów zgodnie z obowiązującymi przepisami Wspólnoty. Zgodnie z art. 201 Kodeksu, do uiszczenia długu celnego zobowiązany jest dłużnik. Dłużnikiem jest przede wszystkim zgłaszający, a zatem, co do zasady podmiot dokonujący importu. Zatem w odniesieniu do postanowień art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podmiot dokonujący importu, również gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną, jest podatnikiem.Art. 34 ust. 1 w/w ustawy stanowi, że w przypadkach innych niż określone w art. 33 ust. 1-3 (ustępy 2, 3 wymienionego artykułu mają zastosowanie również tylko w przypadku złożenia zgłoszenia celnego) kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów określa Naczelnik Urzędu Celnego w drodze decyzji.Reasumując powyższe, przedmiotowego zakupu towarów w Szwajcarii nie należy traktować jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, stąd podatnik nie powinien dokonywać samoobliczania podatku oraz wykazywać go w deklaracji VAT 7.W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Pouczenie

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.