P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki akcyjnej z dnia 23.08.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. czy w przypadku, gdy przedstawicielstwa handlowe Strony w Rosji, w Czechach i na Węgrzech nabywają w tych krajach usługi napraw i remontów ruchomości świadczone na potrzeby tych przedstawicielstw, są one opodatkowane w krajach, w których znajdują się przedstawicielstwa i tym samym nie dochodzi w tym wypadku do importu tych usług przez Stronę w Polsce, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie – biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Strona posiada przedstawicielstwa handlowe zarejestrowane w Rosji, Czechach i na Węgrzech, które prowadzą na jej rzecz działalność marketingową i promocyjną. Przedstawicielstwa zatrudniają stałych pracowników i dysponują zapleczem technicznym niezbędnym do prowadzenia działalności (lokale, komputery itd.). Ich zadaniem jest badanie rynku, gromadzenie informacji handlowo – technicznych, prezentacja wybranych rodzajów produktów. W tym celu w danym kraju, w którym przedstawicielstwo jest zarejestrowane, nabywane są usługi związane z jego funkcjonowaniem, m.in. usługi napraw i remontów ruchomości. Strona otrzymuje od usługodawców faktury z naliczonym lokalnym podatkiem od wartości dodanej za w/w usługi. W związku z powyższym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w opisanym przypadku w/w usługi są opodatkowane w krajach, w których znajdują się przedstawicielstwa, i tym samym nie dochodzi w tym wypadku do importu tych usług w Polsce.

Podstawowa regulacja dotycząca miejsca świadczenia usług wynika z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zgodnie z którym za miejsce świadczenia uznaje się miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania. Z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy wynika szczególna reguła dotycząca miejsca świadczenia w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym, zgodnie z którą miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie usługi te są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

W myśl w/w art. 28 ust. 7 ustawy, w przypadku usług świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem, że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostaną faktycznie wykonane.

Z treści wniosku wynika, że w rozpatrywanym przypadku sytuacja taka nie ma miejsca, wobec czego zastosowanie znajdzie art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d), co oznacza, iż usługi naprawy i remontu ruchomości należących do przedstawicielstw Strony będą opodatkowane w miejscu faktycznego świadczenia tych usług, tj. odpowiednio na terytorium Rosji, Czech lub Węgier. W rezultacie w tym wypadku nie dojdzie do importu tych usług.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony – do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy – Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa), w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania.