POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu pisemnego wniosku znak- bez znaku z dnia 15.04.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 20.04.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego co do zakresu i sposobu zastosowania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w sprawie nazwy sprzedawanego towaru na paragonie fiskalnym - informuję, że stanowisko Spółki wyrażone w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.04.2005 r. wpłynął do Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka sprzedaje swoje wyroby tj. mięsa i wędliny w sklepach firmowych przy użyciu kas rejestrujących. Na paragonie fiskalnym drukowanym przez kasę dla klienta w pozycji nazwa towaru ustalono następujące grupy towarowe drukowane na paragonie:
1. kiełbasy, 2. szynki, 3. boczki, 4. pieczenie, 5. podrobowe, 6. wędliny, 7. smalce, 8. słoniny, 9. tłuszcze, 10. mięso wieprzowe, 11. mięso wołowe, 12. mięso cielęce, 13. mięso drobiowe, 14. mięso sznyclowe, 15. przyprawy 22%, 16. przyprawy 7%, 17. konserwy, 18. wyroby garmażeryjnebez wyszczególniania asortymentów w poszczególnych grupach np. kiełbasa krakowska, kiełbasa krakowska sucha, kiełbasa zwyczajna, kiełbasa podlaska czy też mięso wieprzowe, schab, karczek, żeberko itp.

Wnioskujący pyta, czy prawidłowo określa nazwę towaru na paragonie fiskalnym...

Spółka stoi na stanowisku, że kasy spełniają kryteria określone w § 4 pkt 1 poz. 6e rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników a ustalone w powyżej przedstawiony sposób nazwy towaru drukowane na paragonie fiskalnym dla klienta są zgodne z cyt. rozporządzeniem.

Mając na uwadze przedstawiony przez Spółkę w przedmiotowym piśmie stan faktyczny zdaniem Organu takie stanowisko jest nieprawidłowe.

W § 4 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników zostały określone wymagania dotyczące obowiązkowych informacji jakie muszą zawierać paragony fiskalne emitowane przez kasę.

Zgodnie z tym przepisem paragon fiskalny musi zawierać następujące informacje:
a) imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych- adres siedziby podatnika,
b) numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),
c) numer kolejny wydruku,
d) datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,
e) nazwę towaru lub usługi,
f) cenę jednostkową towaru lub usługi,
g) ilość i wartość sprzedaży,
h) wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek,
i) wartość sprzedaży zwolnionej z podatku,
j) łączną kwotę podatku,
k) łączną kwotę należności,
l) kolejny numer paragonu fiskalnego,
m) kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera- przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
n) logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy pamięci fiskalnej kasy.

W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zostało zdefiniowane pojęcie towaru (art. 2 pkt 6) nie zostały jednak określone źródła stosowania nazw towarów i usług. Przez nazwę towaru lub usługi należy jednak rozumieć nazwę jednostkową- tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat (znaczenie). Oznacza to, że stosowana na paragonie nazwa winna pozwolić nabywcy na jednoznaczną identyfikację zakupionego towaru (usługi).

Przedstawione przez Spółkę propozycje nazw dotyczą grup towarowych a nie poszczególnych towarów.

Ponadto z § 4 ust. 1 pkt 1 powołanego wyżej rozporządzenia wynika, że warunkiem niezbędnym do stosowania kasy rejestrującej jest określenie sposobu przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług. Sposób ten określa sam podatnik uwzględniając asortyment sprzedawanego towaru. Przy czym im szerszy jest asortyment towarowy w danej grupie tym większego wymaga stopnia szczegółowości określenie nazwy towaru (usługi) z tej grupy w celu jego prawidłowej identyfikacji.

Na uwagę zasługuje także fakt, iż w danej grupie mieszczą się towary w różnej cenie jednostkowej. Stosowanie tak małego stopnia szczegółowości w określeniu przedmiotu sprzedaży prowadziłoby w konsekwencji do braku możliwości prawidłowego określenia podstawy opodatkowania. Ewidencja obrotu i kwot podatku należnego prowadzona przy zastosowaniu kas rejestrujących- jako ewidencja sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych- winna spełniać wymogi określone w art. 109 cyt. ustawy o VAT tj. zawierać dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania oraz wysokość podatku należnego.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy- do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.

Zażalenie od postanowienia organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 i art. 239 Ordynacji podatkowej).