POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu pisemnego wniosku z dnia 31.03.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 07.04.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego co do zakresu i sposobu zastosowania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w sprawie wyjaśnienia czy w przypadku, gdy na fakturach dokumentujących obrót krajowy, umieszczony jest numer identyfikacji podatkowej z kodem PL podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z takiej faktury- informuję, że stanowisko wyrażone w przedmiotowym wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.04.2005 r. wpłynął do Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka ma wątpliwości czy ma prawo do zmniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących obrót krajowy, na których kontrahenci umieszczają numer identyfikacji podatkowej z kodem PL.

Spółka stoi na stanowisku, że poprzez fakt rejestracji dla celów transakcji wewnatrzwspólnotowych podatnik podatku VAT nie uzyskuje nowego, kolejnego numeru identyfikacji podatkowej dla celów tego podatku. Prefix PL oznacza, że zgodnie z art. 96 ust. 9 ustawy o VAT naczelnik urzędu skarbowego potwierdził zarejestrowanie podmiotu dokonującego nabycia lub dostaw wewnątrzwspólnotowych jako podatnika VAT UE. Zdaniem Spółki zamieszczenie na fakturach VAT numeru identyfikacji podatkowej poprzedzonego prefiksem PL nie może być traktowane jako zamieszczenie innego niż numer identyfikacji podatkowej, o którym mowa w § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Posługiwanie się przez podatnika numerem identyfikacji poprzedzonym kodem PL nie narusza zasad określonych w § 12 ust. 1 cyt. rozporządzenia, gdyż poprzez umieszczenie prawidłowego numeru identyfikacji podatkowej spełnione są wymagania określone tym przepisem.

Odnosząc się do stanu faktycznego przedstawionego w piśmie z dnia 31.03.2005 r. Naczelnik Lubelskiego Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Obowiązek posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej nałożony został ustawą z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.).

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w cyt. ustawie osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej zwane „NIP” (art. 2 ust. 1). Nadanie NIP następuje w drodze decyzji wydanej przez naczelnika urzędu skarbowego (art. 3 ust. 2). Do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego obowiązani są podatnicy. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw (art. 5 ust. 1). Ponadto ustawa, o której mowa, określa zasady posługiwania się NIP. Z art. 11 ust. 1 wynika, iż podatnicy podają NIP na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru obowiązane są organy podatkowe lub celne.

Obowiązek posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej wynika także z przepisów ustawy z dnia 02 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807) oraz z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Z treści art. 16 ust. 1 cyt. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wynika, iż przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców albo ewidencji obowiązany jest umieszczać w oświadczeniach pisemnych, skierowanych w zakresie swojej działalności do oznaczonych osób i organów, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz posługiwać się tym numerem w obrocie prawnym i gospodarczym.

W zakresie objętym ustawą o podatku od towarów i usług w art. 96 ust. 11 wskazano, że podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny jest obowiązany umieszczać numer identyfikacji podatkowej na fakturach oraz w ofertach. Natomiast zgodnie z art. 97 cyt. ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnatrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności (ust. 1 art. 97). Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podmiot jako podatnika VAT UE (ust. 4 art. 97). Podmioty zarejestrowane jako podatnicy VAT UE przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub przy nabywaniu usług podają numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku, są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.

W ustawie o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników przyjęto zasadę jednokrotności zgłoszenia identyfikacyjnego, co oznacza , iż podatnik i płatnik otrzymuje tylko jeden taki numer i posługuje się nim przez cały okres podlegania obowiązkowi ewidencyjnemu wynikającemu z art. 2 tejże ustawy.

Z unormowań zawartych w ustawie o VAT wynika, iż dla celów podatku od towarów i usług podatnik posługuje się dla potrzeb :
1) transakcji przeprowadzanych w kraju między podatnikami zarejestrowanymi dla potrzeb tego podatku w kraju- numerem identyfikacji podatkowej otrzymanym w drodze decyzji naczelnika urzędu skarbowego (pod którym podatnik figuruje w Krajowej Ewidencji Podatników)
2) transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnicy VAT UE - numerem identyfikacji podatkowej, o którym mowa w pkt 1, poprzedzonym kodem PL- po uzyskaniu potwierdzenia zarejestrowania jako podatnika VAT UE (pod którym podatnik jest zidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnatrzwspólnotowych w biurze wymiany informacji o podatku VAT).

W art. 88 ust 3a cyt. ustawy o VAT zostały enumeratywnie wymienione przypadki, gdy faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego. Katalog ten nie zawiera opisanego przez Spółkę przypadku.

Reasumując - podanie kodu PL przed numerem identyfikacji podatkowej na fakturze dokumentującej transakcje w obrocie krajowym nie ogranicza możliwości odliczenia podatku naliczonego z tak wystawionego dokumentu.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.

Zażalenie od postanowienia organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 i art. art. 239 Ordynacji podatkowej).