Na podstawie przedstawionych we wniosku informacji ustalono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, który jest inwalidą II grupy, w 2005 r. poniósł wydatki w wysokości 2.100,00 zł na operację usunięcia zaćmy oka. Przeprowadzenie odpłatnego zabiegu było konieczne, ponieważ wnioskodawcy groziła utrata wzroku w chorym oku, a okres oczekiwania na wykonanie zabiegu bezpłatnego wynosi około dwa lata. Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem, czy wydatki poniesione na ten cel podlegają odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Zdaniem Strony poniesione wydatki uprawniają do skorzystania z ulgi z tytułu wydatków na cele rehabilitacyjne.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kaliszu po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku stanowi dochód podatnika po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 6 tej ustawy, za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się, między innymi, wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne. Zatem wydatki poniesione przez wnioskodawcę na operację usunięcia zaćmy podlegają odliczeniu od dochodu na zasadach określonych w art. 26 ust. 7a - 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa powyżej, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

- wysokość tych wydatków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14 w/w ustawy.

Wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami, a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kaliszu informuje, że interpretacja powyższa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie dokonania interpretacji.