Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm.), art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 29 ust. 1, 2 i 5, art. 43 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 1, ust. 6 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)- Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przemyślu po rozpatrzeniu wniosku Jednostki z dnia 06.09.2005 r. znak FN.II/13-0717/13/05 w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego postanawia uznać stanowisko przedstawione we wniosku za nieprawidłowe w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku.

W dniu 08.09.2005 r. do tut. Urzędu wpłynął wniosek Strony w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika. We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:Urząd Miejski Wydział Geodezji, Kartografii i Katastru prowadzi procedurę zbycia nieruchomości lokalowych lub gruntowych w myśl ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.). Jednakże podjęcie czynności związanych z przygotowaniem nieruchomości lokalowych lub nieruchomości gruntowych do zbycia w trybie bezprzetargowym (na wniosek osób, którym przysługuje pierwszeństwo w nabyciu) uzależnia od wpłaty przez potencjalnego nabywcę określonej kwoty tytułem kosztów przygotowania dokumentacji obejmujących m.in. zlecenie osobom uprawnionym dokonania podziału nieruchomości, opracowania dokumentacji technicznej budynku, sporządzenia operatu szacunkowego nieruchomości, a także na sporządzenie (za odpłatnością) wypisów i wyrysów z ewidencji gruntów i budynków Przemyśla. Wyżej wymienione koszty pobierane są ze względu na to, że Gmina Miejska działając na wniosek osób zainteresowanych ponosiła koszty związane z przygotowaniem nieruchomości do zbycia, zaś potencjalni nabywcy po zapoznaniu się z ceną za nieruchomość przeznaczoną do zbycia, niejednokrotnie odstępowali od jej zakupu, przez co Gmina ponosiła straty. Z chwilą wpłaty przez nabywcę ustalonej kwoty, Urząd zlecał jednostce wykonawstwa geodezyjnego czy też rzeczoznawcy majątkowemu wykonanie stosownej usługi. Zapłata za wykonane usługi następowała na podstawie wystawionych przez wykonawców faktur VAT lub rachunków, w zależności od tego, czy wykonawca jest płatnikiem podatku VAT.

Pytanie Wnioskodawcy brzmi, czy wpłata przez potencjalnego nabywcę nieruchomości kwoty (zaliczki) na poczet kosztów przygotowania nieruchomości do zbycia, powinna podlegać opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT 22%. Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty wpłacane przez przyszłych nabywców na poczet kosztów przygotowania nieruchomości do zbycia, a tym samym doliczane do ceny nieruchomości, nie powinny być opodatkowane podatkiem VAT w stawce 22%, z uwagi na to, że Wnioskodawca nie jest wykonawcą usług mieszczących się m.in. w zakresie PKWiU 70.31.15-00.00 "Usługi wyceny budynków i terenów przyległych", PKWiU 70.31.11-00.20 "Usługi wyceny budynków mieszkalnych i gruntów przyległych".

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przemyślu nie potwierdza prawidłowości stanowiska przedstawionego przez Podatnika. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 - 22, art. 30 - 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (ust. 2 art. 29 ustawy VAT). Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż Podatnik w ramach podjętych czynności związanych z przygotowaniem nieruchomości lokalowych lub gruntowych do zbycia, pobiera od potencjalnych nabywców tych nieruchomości określone kwoty (zaliczki) na poczet kosztów opracowania m.in. dokumentacji podziału nieruchomości, dokumentacji technicznej budynku, sporządzenia operatu szacunkowego nieruchomości. Po czym koszty te doliczane są do ceny zbywanej nieruchomości. W ocenie tut. organu wpłaty dokonywane przez potencjalnych nabywców należy traktować jako zaliczkę, przedpłatę na poczet kwoty należnej z tytułu zbycia nieruchomości, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Przez towary, w świetle art.2 pkt 6 wyżej wymienionej ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W przypadku gdy przedmiotem dostawy są budynki lub budowle trwale z gruntem związane albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy).

Wobec czego sprzedaż gruntu wraz z budynkiem opodatkowana jest stawką właściwą dla budynku (dotyczy to również zwolnienia od podatku). Zwolnienia od podatku na gruncie ustawy reguluje art. 43. W myśl ust. 1 pkt 2 tego artykułu zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Definicję "towaru używanego" w odniesieniu do budynków i budowli lub ich części zawarto w art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tą regulacją przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części-jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. Zgodnie z art. 43 ust. 6 ustawy zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Podatnik wyraża stanowisko, że otrzymywane kwoty nie powinny być opodatkowane, gdyż urząd nie wykonuje wyżej wymienionych usług. Zwrócić jednak należy uwagę na fakt, iż cena tych usług doliczana jest do ceny nieruchomości. Przyjęcie przez urząd ww. kwot jest ściśle związane z przyszłą transakcją zbycia nieruchomości. Fakt, iż Podatnik "osobiście" nie wykonuje ww. usług nie jest wystarczającą przesłanką do uznania, że nie podlegają one opodatkowaniu. W przypadku, gdyby wykonanie ww. czynności przygotowania nieruchomości do zbycia było samoistną usługą to podlegałoby opodatkowaniu wg stawki właściwej dla tych usług zarówno na etapie "bezpośredni wykonawca" - urząd jak i na etapie urząd - "odbiorca usługi". W niniejszym przypadku, zdaniem tut.organu, mamy do czynienia z usługą, która jest składnikiem transakcji zbycia nieruchomości. Reasumując, otrzymane przez Podatnika wpłaty (zaliczki) na poczet dostawy nieruchomości lokalowych lub gruntowych podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki właściwej dla tej nieruchomości (7%, 22% ) lub zwolnienie od podatku VAT.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu prawnego na dzień złożenia wniosku, odnosi się do przedstawionego przez Wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego oraz obowiązuje do czasu zmiany stanu prawnego, który był przedmiotem interpretacji. Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, przysługuje Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Przemyślu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie - art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej.