POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów o podatku od towarów i usług w sprawie dokumentowania dostawy towaru z terytorium państwa trzeciego na rzecz kontrahenta unijnego

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Wnioskodawca zakupił towar w Rumunii, który został bezpośrednio sprzedany kontrahentowi z Portugalii. Transport towaru odbywał się drogą morską poza terytorium kraju.

Podatnik ma wątpliwość jaki należy sporządzić dokument sprzedaży. Zdaniem podatnika w/wym. dostawę należy udokumentować poprzez wystawienie rachunku uproszczonego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią-miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub-w przypadku terytorium państwa trzeciego-podatku o podobnym charakterze, o czym stanowi art. 106 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

W myśl § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie maja zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr. 95, poz. 798) przepisy § 9, § 11-23 i § 26 mieszczące się w Rozdziale 4 dotyczącym szczegółowych zasad wystawiania faktur, danych, które powinny zawierać oraz sposobu i i okresu ich przechowywania stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub-w przypadku terytorium państwa trzeciego-podatku o podobnym charakterze.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż przedmiotowa dostawa zgodnie z ustawowo określonym miejscem opodatkowania podlega opodatkowaniu według zasad obowiązujących na terytorium państwa trzeciego, gdzie towary znajdowały się w momencie rozpoczęcia wysyłki, zatem Wnioskodawca winien udokumentować dostawę na rzecz kontrahenta unijnego za pomocą faktury.