W odpowiedzi na zapytanie złożone w piśmie z dnia 11.06.2004 r. doręczone do tut. Urzędu Skarbowego w dniu 15.06.2004 r., Naczelnik xxx Urzędu Skarbowego w xxx zgodnie z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.) wyjaśnia, co następuje:

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest rozstrzygnięcie kwestii, jakie wymogi dokumentacyjne i inne są niezbędne do zidentyfikowania WDT (wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów) dla przemieszczenia przez Podatnika towarów do kontrahenta niemieckiego w sytuacji, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wysyłając towary do składów konsygnacyjnych skutkujące uznaniem ich za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów zgodnie z art. 13 ust. 3 ww. ustawy, winien posiadać w swojej dokumentacji dowody, że towary te zostały dostarczone do nabywców, czyli do kontrahenta niemieckiego, u którego znajduje się skład konsygnacyjny. Następnie na udokumentowanie dostawy zdaniem Spółki należy wystawić fakturę wewnętrzną, zgodnie z wymogami zawartymi w polskich przepisach, w której będzie figurować jednocześnie jako sprzedawca towarów z numerem VAT UE poprzedzonym prefiksem PL i nabywca towarów z numerem VAT UE poprzedzonym prefiksem DE. Z kolei w Niemczech Wnioskodawca w oparciu o tamtejsze przepisy podatkowe musi się zarejestrować jako podatnik dla tamt. podatku od towarów i usług. W chwili przeniesienie prawa własności towarów, tj. w momencie pobrania towaru ze składu, Spółka wystawi fakturę zewnętrzną, w której określi właściwą stawkę podatku dla Niemiec i odprowadzi należny podatek do niemieckiego urzędu podatkowego.

Tutejszy Urząd potwierdza stanowisko przedstawione w piśmie. Powołany przepis art. 13 ust. 3 oraz art. 42 ust. 1 - 4 i 11 - 13 ww. ustawy w pełni odzwierciedla mechanizm obejmujący zarówno wystawienie odpowiednich dokumentów, jak również kwestii dotyczącej opodatkowania powyższych transakcji.