Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego uznaje za nieprawidłowe własne stanowisko w sprawie przedstawione przez podatnika we wniosku z dnia 01.12.2005 r., uzupełnionym w dniu 10.01.2006 r., w sprawie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatnik wyjaśnia, iż za miesiące styczeń i luty 2005 r. otrzymywał emeryturę przyznaną mu od lipca 2004 r. W wyniku przeprowadzonego postępowania przed sądem został wydany wyrok uchylający zaskarżoną przez podatnika decyzję o zwolnieniu ze służby. W wyniku tego wyroku otrzymał on świadczenie zdrowotne na podstawie art. 117 ustawy o Policji. Pobraną emeryturę za miesiące styczeń i luty 2005 r. musiał wówczas zwrócić. Zwrot nastąpił w kwocie brutto tj. 4.038,32 zł, podczas gdy otrzymana przez podatnika kwota netto wyniosła 3.339,16 zł. Dopłacił więc z własnej kieszeni kwotę 699,16 zł. Przyznane świadczenie zdrowotne podatnik otrzymywał od 01.01.2005 r. do 31.12.2005 r. Podstawa opodatkowania wyniosła 2.670,50 zł. Od tej kwoty pobierano podatek 20%, tj. 534,20 zł oraz potrącano składkę zdrowotną w wysokości 226,99zł. Wynagrodzenie netto podatnika wyniosło 1.909,31 zł. W związku z powyższym kwestią do rozstrzygnięcia jest, czy podatnik może otrzymać zwrot potrąconej od w/w świadczenia zdrowotnego składki zdrowotnej oraz czy może odzyskać kwotę wynikającą z różnicy otrzymanej emerytury netto a kwotą brutto, jaką wpłacił do Zakładu Emerytalno-Rentowego. Zdaniem podatnika powinien uzyskać zwrot składki zdrowotnej, gdyż inni podatnicy w podobnej sytuacji mają do tego prawo. Kwota wynikająca z w/w różnicy należności brutto i netto winna mu być także zwrócona, gdyż w przeciwnym razie dojdzie do sytuacji, w której podatnik zapłacił podatek od dochodu, którego w rzeczywistości nie osiągnął.

Ustosunkowując się do powyższego organ podatkowy zważył co następuje.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń pieniężnych otrzymywanych po zwolnieniu ze służby przez funkcjonariuszy służb mundurowych oraz żołnierzy, w związku ze zwolnieniem tych osób ze służby stałej na podstawie odrębnych ustaw, przez okres roku co miesiąc lub za okres roku jednorazowo albo co miesiąc przez okres trzech miesięcy - w wysokości 20% należności. W myśl art. 30 ust. 8 powołanej ustawy dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27, tj. wg skali podatkowej. Art. 27b ust. 1 ustawy stanowi, iż podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135), opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika lub pobranej w roku podatkowym przez płatnika. Zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 16 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych osoby pobierające uposażenie po zwolnieniu ze służby lub świadczenie pieniężne o takim samym charakterze podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego. Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne jest kwota uposażenia pobieranego po zwolnieniu ze służby.

Z powyższych przepisów wynika, iż w przypadku opodatkowania dochodu w sposób zryczałtowany w wysokości 20% należności nie mają zastosowanie przepisy o możliwości odliczania od podatku składki zdrowotnej. W przedstawionym stanie faktycznym podatnik jako emerytowany funkcjonariusz Policji pobiera co miesiąc świadczenie pieniężne na podstawie art. 117 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 z późn. zm.), a płatnik, tj. Komenda Policji co miesiąc, w związku z wypłatą świadczenia, potrąca podatek dochodowy w wysokości 20% należności zgodnie z art. 30 ust 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oddzielnie zaś potrąca składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują odliczenia składki zdrowotnej od zryczałtowanego podatku pobranego od w/w dochodów, a tym bardziej nie ma w nich przewidzianej możliwości zwrotu tej składki podatnikowi. W związku z tym składka zdrowotna, mimo że została pobrana od dochodu, nie podlega odliczeniu od pobranego zryczałtowanego podatku dochodowego i nie może być także zwrócona w jakiejkolwiek innej formie. Podatnik może ją jednak odliczyć od podatku w przypadku uzyskiwania w roku podatkowym, w którym zapłacił składkę, innych dochodów opodatkowanych na zasadach ogólnych (według skali podatkowej). Należy pamiętać, iż w takim przypadku potrącona składka wynosi 8,5% podstawy jej wymiaru, natomiast odliczeniu podlega 7,75% tej podstawy w myśl art. 27b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia podatku (...), stanowi dochód (...) po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika. W związku z tym w przypadku osiągania przez podatnika dochodów opodatkowanych według skali podatkowej możliwe byłoby skorzystanie z odliczenia od dochodu zwróconego nienależnego świadczenia. W przedstawionym stanie faktycznym taka sytuacja nie zaistniała. Nienależne świadczenie zwrócone przez podatnika nie zwiększyło dochodu podlegającego opodatkowaniu według skali podatkowej. Nie zmienia to faktu, iż kwota podatku od świadczenia, które zostało zwrócone jako nienależne została zapłacona i brak jest możliwości odliczenia jej na zasadach określonych w w/w przepisie. Kwota podatku zapłaconego od świadczenia, które zostało zwrócone jako nienależne stała się w rezultacie nadpłatą. W takim przypadku podatnik może złożyć wniosek o określenie nadpłaty w oparciu o art. 74a ustawy Ordynacja podatkowa. W sprawie innych należności potrąconych od świadczenia nienależnego podatnik winien zwrócić się do organu emerytalno-rentowego, gdyż organ podatkowy w tym zakresie nie jest właściwy.

W tym stanie sprawy postanowiono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie przysługuje stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.

Zażalenie winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Od wniesionego od postanowienia zażalenia należna jest opłata skarbowa w wysokości 5,00 zł oraz po 0,50 zł od każdego załącznika.