DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j.Dz.U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach po rozpatrzeniu zażalenia Pana "X" – reprezentowanego przez pełnomocnika Panią "Y"na postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej z dnia 25 listopada 2005 r. Nr PP/443-0122/05/JW stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego odnośnie opodatkowania podatkiem od towarów i usług świadczonych usług polegających na wykonywaniu pokazów pirotechnicznych -odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 10 października 2005 r. (złożonym osobiście w Urzędzie Skarbowym) Pan "X" – działając przez pełnomocnika Panią "Y" zwrócił się o wydanie wiążącej interpretacji odnośnie opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usługi polegającej na wykonaniu pokazów pirotechnicznych.

W ww. piśmie Pan "X"poinformował, iż wykonywane przez niego usługi pokazów pirotechnicznych sklasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 92.34.13-00.00 jako usługi rozrywkowe pozostałe gdzie indziej niesklasyfikowane.

Zdaniem strony usługi sklasyfikowane w PKWiU 92.3 nie zostały wymienione przez ustawodawcę w załączniku 4 do ustawy o podatku od towarów i usług pod pozycją 11 jako zwolnione z opodatkowania. W załączniku tym zostały wymienione bowiem wyłącznie pod poz.11 usługi związane z kulturą, rekreacją i sportem określone symbolem 92 z wyłączeniem niektórych usług, natomiast pod poz. 12 ww. załącznika wymieniono usługi z grupy ex 92.2.We wniosku strona zawarła stwierdzenie, iż nowelizacja ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz. 535) – obowiązująca od 1 czerwca 2005 r. wprowadza przepis, dający zwolnienie usługom związanym z rekreacją i sportem świadczonym przez podmioty nie mające jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków. Zapis ten usuwa wątpliwości dotyczące opodatkowania usług rozrywkowych, które jak wynika z PKWiU są podkategorią usług związanych z kulturą, rekreacją i sportem. W związku z tym uważa, że świadczone usługi pokazów pirotechnicznych winny być opodatkowane 22% stawką podatku VAT.

Postanowieniem z dnia 25 listopada 2005 r. Nr PP/443-0122/05/JW Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej uznał za nieprawidłowe stanowisko strony w sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług świadczonych usług polegających na wykonywaniu pokazów pirotechnicznych stawką 22%.

W wydanym postanowieniu Naczelnik Urzędu Skarbowego zajął stanowisko, iż sklasyfikowane do grupowania PKWiU 92.34.13-00.00 usługi pokazów pirotechnicznych korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług bowiem wymienione zostały pod poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Na powyższe postanowienie strona złożyła zażalenie z dnia 07 grudnia 2005 r. W zażaleniu strona podtrzymała stanowisko odnośnie opodatkowania 22% stawką podatku VAT świadczonych usług pokazów pirotechnicznych.

Zdaniem pełnomocnika strony PKWiU zalicza usługi rozrywkowe pozostałe do grupowania 92.3 jako podkategorię usług związanych z kulturą, rekreacją i sportem - PKWiU 92. Przypis 1 w załączniku nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy wyłącznie usług związanych z rekreacją i sportem świadczonych przez podmioty, które nie mają jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków. Ustawodawca nie podaje w tym wypadku symbolu PKWiU.

Dalej pełnomocnik wymienił jakie usługi mieszczą się w kategorii PKWiU 92 uznając, że te usługi wszystkie zawierają się w usługach związanych z kulturą rekreacją i sportem, stwierdzając, że gdyby ustawodawca zamierzał ograniczyć w powołanym przepisie zwolnienie do usług związanych ze sportem - PKWiU 92.6 i usług rekreacyjnych pozostałych – PKWiU 92.7 to winien podać symbol, tym bardziej, że usługi rekreacyjne w podkategorii 92.7 są tylko pozostałe a nie wszystkie.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz.535 ze zm.,) stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl natomiast art. 43 ust.1 pkt 1 ww. ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

Pod pozycją 11 ww. załącznika nr 4 do ustawy jako zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług wymienione zostały usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem ¹ - z wyłączeniem:

1) usług związanych z taśmami wideo oraz wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,

2) usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,

3) usług w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61),

4) wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki i cyrki, dyskoteki, sale balowe (PKWiU 92.33 i 92.34.11, 92.34.12) oraz wstępu na imprezy sportowe,

5) wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5),

5a) usług związanych z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach,

5b) wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),

6) działalności agencji informacyjnych,

7) usług wydawniczych,

8) usług radia i telewizji (PKWiU 92.2) z zastrzeżeniem poz. 12 załącznika nr 4 do ustawy.

Przy czym ex – dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Zgodnie z objaśnieniami - wprowadzonymi ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U.Nr 90, poz. 756) - do cyt. załącznika nr 4 (przypis 1) zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotyczy wyłącznie usług związanych z rekreacją i sportem świadczonych przez podmioty, które nie mają jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.

Z dokonanej przez stronę klasyfikacji świadczonych usług polegających na wykonywaniu pokazów pirotechnicznych wynika, iż zaliczane są one wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług do grupowania 92.34.13-00.00 - usługi rozrywkowe pozostałe gdzie indziej niesklasyfikowane.

Argumentację przestawioną przez pełnomocnika w odwołaniu, w myśl której usługi rozrywkowe mieszczą się w zakresie usług związanych z rekreacją uznać należy za całkowicie chybioną.

Jak już wspomniano wyżej w poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy o VAT wskazano jako zwolnione usługi związane z kulturą, rekreacją i sportem (z wyłączeniami) z symbolem ex 92.Dział 92 obejmuje:

a)usługi związane z filmami i taśmami video - PKWiU 92.1,

b)usługi radia i telewizji – PKWiU 92.2,

c)usługi rozrywkowe pozostałe – PKWiU 92.3 w tym:

- usługi w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego – PKWiU 92.31,

- usługi związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych – PKWiU 92.32,

- usługi świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki - PKWiU 92.33,

- usługi rozrywkowe pozostałe - PKWiU 92.34

d)usługi świadczone przez agencje informacyjne - PKWiU 92.4

e)usługi świadczone przez biblioteki, archiwa, muzea i inne związane z kulturą - PKWiU 92.5

f)usługi związane ze sportem - PKWiU 92.6,

g)usługi rekreacyjne pozostałe - PKWiU 92.7.

W świetle powyższego nie można, tak jak to czyni pełnomocnik strony – utożsamiać usług rozrywkowych i rekreacyjnych. Z przedstawionego podziału obowiązującej PKWiU wynika, iż grupowania te jako grupowania odrębne mieszczą się w jednym dziale oznaczonym symbolem 92.

Jednocześnie ponieważ zgodnie z przedstawionymi wyżej objaśnieniami, cel zarobkowy wyłączający zwolnienie odnosi się wyłącznie do usług związanych ze sportem i usług związanych z rekreacją, usługi rozrywkowe (a takie zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku świadczy strona) podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT – niezależnie czy są wykonywane w celach zarobkowych, czy też nie.

Natomiast odnośnie powoływania się przez podatnika na klasyfikację PKD stwierdzić należy, że dla celów podatku od towarów i usług obowiązującą – do dnia 31 grudnia 2006 r. - jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.) – zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U.z 2004, Nr 89, poz.844 ze zm.).

Z przepisu art. 13 (A)(1) Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG) dotyczącego zwolnień na terytorium kraju wynika, iż pod literą (n) wymienione zostały niektóre usługi kulturalne i związane z nimi towary (...).

Zatem organ II instancji nie dopatrzył się rozbieżności pomiędzy przepisami cyt. ustawy o podatku od towarów i usług oraz cyt. przepisami Szóstej Dyrektywy, bowiem zarówno cyt. przepis ustawy jak i ww. przepis VI Dyrektywy odnoszą się do kwestii zwolnienia z opodatkowania świadczenia usług kulturalnych.

Zatem postanowiono orzec jak w sentencji decyzji.

Na mocy art. 143 cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa wydana została z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Na decyzję służy skarga (w dwóch egzemplarzach) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia. (Adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach – Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a).