Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ostrowcu Św., działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zmianami), po rozpatrzeniu wniosku podatnika z dnia 12.01.2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Wnioskiem z dnia 12.01.2006 r. podatnik wystąpił o interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 22 litopada 2005 r. podatnik rozpoczął działalność gospodarczą w zakresie usług ubezpieczeniowych, finansowych i sprzedaży pozostałej prowadzonej poza siecią detaliczną. Na rozpoczęcie działalności Powiatowy Urząd Pracy w Ostrowcu Św. przyznał podatnikowi środki z Funduszu Pracy. Podatnik zwraca się z pytaniem czy uzyskane środki podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz czy zakupione za te środki rzeczy (wyposażenie biura) stanowią koszty uzyskania przychodu. Zdaniem podatnika dotacja ta jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym, a wydatki może Pani zaliczyć w koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt. 121 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zmianami) wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. nr 99 poz. 1010 ze zmianami). Biorąc pod uwagę powyższe przyznane podatnikowi środki są objęte zwolnieniem przedmiotowym na podstawie wymienionego przepisu.

Jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu, jako środki na cel określony w ustawie, pod rygorem ich zwrotu, muszą zostać wykorzystane do utworzenia i rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, a zatem przyczyniają się do powstania źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
-pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
-nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy.

Odpowiadając na drugie pytanie podatnika należy zauważyć, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W związku z tym jeżeli wydatki na zakup środków trwałych zostały sfinansowane ze środków, które podatnik otrzymał na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, wówczas odpisy amortyzacyjne od tej części wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu. W pozostałych przypadkach wydatki te będą stanowiły koszty uzyskania przychodu zgodnie z ogólną zasadą wymienioną w art. 22 ust. 1 ustawy.