W dniu 10 listopada 2005r. Podatnik zwrócił się z wnioskiem o udzieleniepisemnej interpretacji w sprawie możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych, dla której prowadzona jest księga przychodów i rozchodów - wierzytelności nieściągalnych.

Jak wynika z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego Podatnik dokonał w 2001r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaży towarów handlowych firmie Y i trzykrotnie nie otrzymał zapłaty na łączną kwotę 2.277,97 zł, która została zarachowana jako przychód należny.Na podstawie wyroku sądu z dnia 25.10.2001r. Podatnik skierował wydany w postępowaniu upominawczym nakaz zapłaty powyższej kwoty na drogę postępowania egzekucyjnego. W dniu 03.10.2005r. komornik sądowy wydał postanowienie umarzające postępowanie wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji.

Pytanie dotyczy kwestii czy wierzytelności nieściągalne mogą być zaliczone w koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn.zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona.Zgodnie z powyższym zaliczenie w ciężar kosztów uzyskania przychodów wierzytelności nieściągalnej możliwe jest po spełnieniu łącznie dwóch warunków:
-wierzytelność ta została uprzednio zarachowana jako przychód należny,
-nieściągalność tej wierzytelności została uprawdopodobniona.

Kwestie uprawdopodobnienia wierzytelności nieściągalnej zostały uregulowane w art. 23 ust.2 pkt 1 cytowanej ustawy, zgodnie z którym za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 20, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego.W myśl powołanych wyżej przepisów, w przedstawionym stanie faktycznym postanowienie komornika sądowego z dnia 03.10.2005r. umarzające postępowanie egzekucyjne wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji jest dokumentem uprawniającym Podatnika do zaliczeniawierzytelności nieściągalnej w ciężar kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że przedmiotowa wierzytelność została uprzednio zarachowana jako przychód należny.

Zatem, jeżeli poszczególne kwoty należności zostały wcześniej zarachowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako przychód należny, to w momencie udokumentowania postanowieniem komornika sądowego ich nieściągalności staną się kosztem uzyskania przychodów.Z danych zawartych w piśmie wynika, iż Podatnik zarachował należność jako przychód należny oraz posiada postanowienie komornika sądowego o umorzeniu postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 824 par. 1 pkt 3 kpc, (tj. z uwagi na fakt, iż z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych), wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji ponad kwotę wyegzekwowaną. Tego rodzaju postanowienie oznacza dla Podatnika nieściągalność wierzytelności.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż spełnione zostały jednocześnie oba warunki uprawniające do zaliczenia do kosztów wierzytelności nieściągalnej, a zatem Podatnik ma prawo zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów kwotę nieodzyskanych należności w kwotach netto.
Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.