Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii, wg jakiej stawki należy opodatkować usługę transportu towarów na rzecz polskiego kontrahenta oraz jaką stawkę należy zastosować przy wystawianiu faktury dla tego kontrahenta z tytułu obsługi spedycyjnej.

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny z którego wynika, że świadczy usługi w zakresie spedycji lotniczej i morskiej. Klient Spółki, w czerwcu 2005 r., zlecił jej przewóz towarów z Hong Kongu do Tel Avivu. Trasa przewozu towaru w całości przebiegała poza terytorium kraju i poza terytorium Wspólnoty. Przewóz towarów wykonany był w oparciu o podwykonawcę zarejestrowanego w Hong Kongu. Oprócz zorganizowania przewozu towaru, Spółka wykonała szereg czynności związanych z nadzorem podwykonawcy i wykonywanej przez niego usługi (monitorowanie statusu przesyłki, korespondencja z podwykonawcą, kontrola dokumentacji spedycyjnej itp.), zwane obsługą spedycyjną. Usługa ta została wykonana na terenie kraju.

Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, iż z uwagi na fakt, że transport towarów odbywa się na terytorium państw trzecich w oparciu o podwykonawcę mającego siedzibę również na terytorium państw trzecich usługa ta będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na terytorium kraju, wobec czego należy wystawić fakturę za usługę transportową bez podatku VAT. Również wystawiając fakturę z tytułu obsługi spedycyjnej tego transportu nie należy wykazywać podatku, bowiem pomimo, że usługa ta została wykonana na terytorium kraju, to ma ścisły związek ze zleconą usługą transportową.

Naczelnik Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie uznaje przedstawione stanowisko za niezgodne z prawem.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 5 ust. 1, art. 27 ust. 2 pkt 2, art. 28, art. 41 ust. 1 , art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący.

Zgodnie z art. 5 ust 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy, w przypadku świadczenia usług transportowych - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości , z zastrzeżeniem art. 28. W przypadku usług transportowych jako zasadę przyjęto więc, iż niezależnie od miejsca siedziby podatnika świadczącego usługę, usługa opodatkowana jest w kraju, w którym transport jest realizowany.

Nie ma w tym przypadku znaczenia, gdzie zarejestrowana jest siedziba firmy transportowej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka na zlecenie polskiego kontrahenta organizuje transport towarów na trasie Hong Kong- Tel Aviv. Transport realizowany jest w oparciu o podwykonawcę zarejestrowanego w Hong Kongu. Trasa przewozu na żadnym etapie nie przebiega przez terytorium Polski, ani też terytorium innego z państw członkowskich Unii Europejskiej.

Z uwagi na fakt, że transport odbywa się pomiędzy dwoma krajami trzecimi, na żadnym etapie nie przebiegając przez terytorium Polski, świadczone przez Spółkę usługi nie są usługami transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy. Ponadto usługi te nie spełniają również definicji wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów, o której mowa w 28 ustawy, bowiem w całości realizowane są poza terytorium Unii Europejskiej. Należy zatem uznać, że transport towarów wykonany na trasie Hong Kong- Tel Aviv posiada status usługi niepodlegającej opodatkowaniu w kraju.

Jednocześnie podatnik wykonuje szereg czynności związanych z nadzorem podwykonawcy i wykonywanej przez niego usługi, zwanych obsługa spedycyjną.

Dla usług spedycji ustawodawca nie ustalił odrębnych zasad określania miejsca ich świadczenia.

W związku z tym, należy stosować ogólną regułę wynikającą z art. 27 ust. 1 ustawy, w świetle której miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności, w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania.

Z uwagi na fakt, że wykonywane przez Spółkę usługi spedycyjne nie są tożsame z usługami transportu międzynarodowego, bądź z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów, opodatkowanymi według preferencyjnych stawek, dla ustalenia prawidłowej stawki podatku należy przyjąć uregulowania wynikające z art. 41ust. 1 ustawy, tj. zastosować podstawową stawkę podatku 22 %, właściwą dla tego typu usług wykonywanych w kraju.

Reasumując, usługa transportu towarów wykonana przez podwykonawcę wyłącznie na terytorium państw trzecich nie podlega przepisom polskiej ustawy o podatku od towarów i usług. Usługa spedycyjna wykonana na terenie kraju, związana z tą usługą transportową opodatkowana jest stawką 22%.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.

Stosownie do postanowień art. 14b §1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie niniejsze służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie za pośrednictwem tut. organu, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa).