POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego xxx działając stosownie do treści art. 14 a § l oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 tekst jednolity) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 26.04.2005 r. przesłanego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w xxx (data wpływu 20.06.2005 r., bez znaku) uzupełnionego pismem z dnia 17.05.2005 r. oraz z dnia 16.06.2005 r. (data wpływu 20.06.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Podatnik pismem z dnia 26.04.2005 r. uzupełnionym pismem z dnia 17.05.2005 r. oraz z dnia 16.06.2005 r. zwrócił się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czynności wykonywanych na zlecenie sądu oraz dziekana okręgowej rady adwokackiej przez adwokatów tj. udzielania pomocy prawnej przyznawanej w sprawach cywilnych i karnych z urzędu. Podatnik przedstawił jednocześnie własne stanowisko, zgodnie z którym przychód uzyskiwany z tytułu pomocy prawnej świadczonej z urzędu w sprawach cywilnych i karnych objęty jest zwolnieniem przedmiotowym od podatku od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zmianami).

Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego xxx , informuje i wyjaśnia:

Zgodnie z art. 5 ust. l pkt l ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwanym dalej "podatkiem" podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. l pkt l ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej, lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy, w tym również świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub z nakazem wynikającym z mocy prawa, co wynika z brzmienia art. 8 ust. l pkt 3 ww. ustawy. Zatem sam fakt wykonania pewnych czynności z nakazu władzy, np. sądu nie jestkryterium do uznania, że świadczenie nie jest wykonywane w sposób samodzielny.
W świetle art. 15 ust. l i 2 ustawy o VAT podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultattakiej działalności, która obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposóbczęstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W świetle art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. l, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt: 2 - 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Zatem oceny zakresu stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności wykonywanych na zlecenie sądu przez adwokatów należy dokonać w świetle uregulowań zawartych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy, pod kątem kryterium decydującego o uznaniu tych osób za podatników podatku od towarów i usług. W przypadku świadczenia przez adwokatów pomocy prawnej z urzędu, nie można mówić, że sąd bierze na siebie odpowiedzialność za czynności adwokata. Sąd odpowiada za dany wyrok oraz za zapewnienie np. oskarżonemu prawa do obrony. Natomiast nie ma w przedmiotowej sprawie tożsamości czynności (sądu i adwokata), których odbiorcą jest uczestnik postępowania sądowego, tj. korzystający z pomocy prawnej. Status prawny, zakres kompetencji, a także odpowiedzialności adwokatów regulują przepisy ustawy z dnia 26 maja 1982 r. -Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. nr 123, poz. 1058 ze zm.). Ponadto adwokat świadczący pomoc prawną z urzędu, nie przestaje być podmiotem podlegającym rygorom wykonywanego zawodu, co oznacza, iż nadal podlega on obowiązkowi ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu tego zawodu, a także że podlega on odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, z zasadami etyki lub godności zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że czynności wykonywane na zlecenie sądu przez adwokatów, nie korzystają z wyłączenia z zakresu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdyż nie jest spełniony jeden z warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnośnie odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności za ich wykonanie przez zleceniobiorcę. Tym samym czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.