Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zgodnie z regulaminem pracy obowiązującym w Spółce, emerytowanym pracownikom należą się bezterminowo karty uprawniające do korzystania z prywatnej służby zdrowia. Spółka twierdzi iż wartość tego świadczenia wynosi 850,00zł rocznie. Spółka stoi na stanowisku, iż świadczenie to korzysta ze zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm.), który stanowi, iż wolne od podatku są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego podziela stanowisko Spółki i wyjaśnia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż warunkiem otrzymania od Spółki przez osobę fizyczną karty uprawniającej do korzystania z prywatnej służby zdrowia jest stosunek pracy łączący Spółkę z tą osobą, łącznie z sytuacją gdy stosunek ten wygasł w związku z przejściem pracownika na emeryturę. W związku z tym należy uznać, iż co do zasady to świadczenie stanowi dla otrzymujących je, przychód ze stosunku pracy. Spółka słusznie zauważa, iż w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawarte jest zwolnienie dla świadczeń rzeczowych lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywanych przez emerytów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem pracy. Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny należy bezsprzecznie uznać, iż przedmiotowe świadczenie korzysta z tego zwolnienia. Zwolnienie to ma zastosowanie dla przychodów nieprzekraczających kwoty w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, a więc przedmiotowe świadczenia będą w całości korzystały z tego zwolnienia.