Zgodnie z art. 14a § 1 wyżej cytowanej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W dniu 09.12.2005 r. wpłynął do tut. urzędu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego dotyczącego opodatkowania wyżywienia przysługującego funkcjonariuszowi w czasie wykonywania czynności służbowych szefa kuchni.

Podatnik przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że w zakładzie karnym pracownikiem zatrudnionym w kuchni jest szef kuchni, będący etatowym funkcjonariuszem Służby Więziennej. Szef Kuchni nadzoruje pracę kucharzy (są nimi osadzeni), co wymusza na nim konieczność próbowania i spożywania posiłków w różnych fazach ich przygotowania. W celu zapobieżenia uszczupleniu gramatury potraw przeznaczonych dla osadzonych oraz dla umożliwienia szefowi kuchni wypełnienia obowiązku kontroli potraw, Minister Sprawiedliwości wydał rozporządzenia z 25.03.2003r. w sprawie uprawnień funkcjonariuszy i pracowników Służby Więziennej do wyżywienia podczas pełnienia służby. Na podstawie § 7 rozporządzenia, funkcjonariuszom wykonującym czynności służbowe szefa kuchni w zakładzie karnym przysługują posiłki wydawane w godzinach pełnienia służby, według stawki budżetowej dominującej normy wyżywienia przygotowanej dla osadzonych."

Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, iż przepisy prawa podatkowego skutkują tym, że:

"Wyżywienie przysługujące funkcjonariuszowi w czasie wykonywania czynności służbowych szefa kuchni nie można traktować jako nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż nie stanowi ono jego źródła dochodu, a jest jedynie formą kontroli posiłków przygotowywanych w kuchni, należącej do jego obowiązków."

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie stwierdza, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego:

• art. 12 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 11a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) ,
• § 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 marca 2003r. w sprawie uprawnień funkcjonariuszy i pracowników Służby Więziennej do wyżywienia podczas pełnienia służby (Dz.U. z 2003 r. Nr 62 poz. 572),

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11a ustawy wolne od podatku dochodowego są: świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, wynikające z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym ze względu na szczególne warunki i charakter pełnionej służby, przysługujące osobom pozostającym w stosunku służbowym, przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zgodnie z § 7 ww. rozporządzenia funkcjonariuszowi w czasie wykonywania czynności służbowych szefa kuchni w zakładach karnych i aresztach śledczych przysługują posiłki wydawane w godzinach pełnienia służby, według stawki budżetowej dominującej normy wyżywienia przygotowanej dla osadzonych.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie stwierdza, iż posiłki otrzymywane nieodpłatnie przez szefa kuchni, będącego funkcjonariuszem Służby Więziennej należy traktować jako świadczenia rzeczowe. Jednakże szczególne warunki i charakter pełnionej przez funkcjonariuszy służby oraz fakt, że posiłki te wydawane są zgodnie z uprawnieniami zawartymi w ww. Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości powodują, że posiłki otrzymywane przez szefa kuchni będącego funkcjonariuszem Służby Więziennej korzystają ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11a) updof.

Wobec stwierdzenia niezgodności stanowiska podatnika z istniejącym stanem prawnym na dzień wydania postanowienia, postanowiono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, wydana została w oparciu o obowiązujący stan prawny w dniu 19.12.2005 r. i obowiązuje do czasu jego zmiany.

Interpretacja powyższa nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie, Ośrodek Zamiejscowy w Koszalinie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 1 O.p.)