P O S T A N O W I E N I E
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaworze stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 21.09.2005 r., który wpłynął w dniu 22.09.2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składki ponoszonej na rzecz Krajowej Izby Doradców Podatkowych w Warszawie zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E
W dniu 22.09.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Jaworze wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem: czy odprowadzana składka na rzecz Krajowej Izby Doradców Podatkowych w Warszawie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia ksiąg podatkowych, doradztwa, sporządzania deklaracji podatkowych itp. - podatnik posiada status doradcy podatkowego.
Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika iż:
jako doradca podatkowy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie usług doradztwa podatkowego opłaca składki na rzecz Krajowej Izby Doradców Podatkowych.
Zdaniem pytającego można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów wyżej wymienione składki. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnych źródeł są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W ogólnym pojęciu kosztów uzyskania przychodów mamy do czynienia z dwiema przesłankami: pozytywną i negatywną. Przesłanką pozytywną jest stwierdzenie, iż spełniony został warunek okolicznika celu (w celu uzyskania przychodów), natomiast przesłanką negatywną jest ujęcie kosztu w taksatywnie wyliczonych przypadkach zamieszczonych w katalogu tzw. kosztów niepotrącalnych. Koszty objęte tym katalogiem pomimo, iż w danym stanie faktycznym spełniają przesłankę pozytywną określoną w art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie są uznawane za koszty uzyskania przychodów, bądź też stanowią te koszty, ale w ograniczonej wskazanej przepisem wysokości. Zwrot "w celu" użyty w tym przepisie oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą podlegają w ciężar kosztów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Z możliwością zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji do których przynależność jest obowiązkowa doprowadza przeprowadzone wnioskowanie z brzmienia art. 23 ust. 1 pkt 30 ustawy, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, składek na rzecz organizacji do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa. Obowiązek przynależenia do organizacji zawodowych związany jest z wykonywaniem przez podatnika pewnych zawodów. W obecnym stanie prawnym obowiązek należenia do organizacji zawodowych i płacenia składek członkowskich został nałożony także na zawód doradcy podatkowego na podstawie przepisu art. 36 pkt 3 ustawy z dnia 05.07.1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 86 ze zm.). Mając na względzie powyższe, podatnik stwierdza, że składki płacone na rzecz Izby... mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.
W przedstawionym stanie faktycznym tutejszy organ podatkowy stwierdza, że pojęcie kosztów uzyskania przychodów definiuje art. 22 ust. 1 stawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.
Jak wynika z powyższego przepisu decydującym dla uznania danego wydatku za koszt podatkowy jest zaistnienie łącznie dwóch przesłanek:
� aby uznać dany wydatek za koszt podatkowy musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu podatkowego oraz
� nie może to być koszt wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, nie uznawanym ustawowo za koszt podatkowy.
Sformułowana w tym przepisie definicja oznacza w praktyce, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów.
W świetle przepisu art. 23 ust. 1 pkt 30 wyżej wymienionej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem:
a) wpłat podatników prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej,
b) składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw - do wysokości łącznie nieprzekraczjącej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15 % kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne ; jeżeli przedsiębiorca nie wypłacał tych wynagrodzeń, kwota składek zaliczana do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej kwocie 114 zł.
Podatnik opłaca składki na rzecz samorządu doradców podatkowych zwany Krajową Izbą Doradców Podatkowych. Przynależność podatnika do tego samorządu jest obowiązkowa, gdyż nawiązuje się z mocy prawa wynikającego z art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 86 ze zm.).
Wysokość składki członkowskiej uchwalana jest przez Krajowy Zjazd Doradców Podatkowych na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 5 lipca 1996 roku. Zatem poniesiona opłata w składkach na rzecz Krajowej Izby Doradców Podatkowych ma charakter obligatoryjnego kosztu.
W konsekwencji powyższych przepisów wpłacona składka na rzecz Krajowej Izby Doradców Podatkowych. stanowi w rozumieniu treści art. 22 ust. 1 cyt. ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku koszt uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej z uwagi na fakt, iż jej niepłacenie powoduje utratę możliwości uzyskania przychodów z działalności gospodarczej w zakresie usług doradztwa podatkowego.
Wydatek ten nie jest wymieniony w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiącym katalog kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.
Mając na uwadze przedstawiony wyżej stan faktyczny i prawny należy stwierdzić, iż stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, tj. na dzień wydania niniejszej interpretacji.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.