Działając na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. -Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) art. 86 ust. 3, ust. 4, ust. 5, art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie po rozpatrzeniu pisma Podatnika z dnia 13.10.2005r., bez znaku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym postanawia uznać stanowisko Wnioskodawcy dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do pojazdu marki FS-Lublin Żuk zawarte w ww. piśmie za nieprawidłowe.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku z dnia 13.10. wynika, że nabył On dla celów działalności gospodarczej w dniu 12.10.2005 r. na podstawie umowy kupna-sprzedaży samochód marki FS - Lublin Żuk, posiadający jeden rząd siedzeń (kierowca i pasażer). Badanie techniczne o którym mowa w art. 86 ust. 5 ustawy o podatku VAT Podatnik przeprowadzi cyt. " w najbliższym czasie zgodnie z ustawą VAT". Pytanie dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu przedmiotowego ww. pojazdu.Zdaniem Wnioskodawcy ma On prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego na dzień złożenia wniosku stanu prawnego Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie wyjaśnia, co następuje:

Znowelizowany ustawą z dnia 21.04.2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756) art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług cyt. na wstępie stanowi o braku możliwości odliczenia podatku naliczonego od paliwa wykorzystywanego do samochodów i pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 3 ustawy. W przepisie tym są wymienione samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Przepis ten nie dotyczy jednak wszystkich pojazdów o takiej dopuszczalnej masie całkowitej. Zakres przedmiotowy samochodów i pojazdów, które objęte są regulacją art. 86 ust. 3 jest określony również przez ust. 4 tegoż artykułu. Przepis art. 86 ust. 4 jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości wskazuje, że przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy a zatem nie obejmuje pewnych kategorii pojazdów. Są to:

1. pojazdy samochodowe mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju : wielozadaniowy, van;
2. pojazdy samochodowe mające więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego przodu podłogi,przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdy samochodowe, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdy samochodowe, które mają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdy samochodowe będące pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6. pojazdy samochodowe konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie Przepis ust. 3 nie dotyczy również przypadków (pkt 7) gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

1. odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów ( pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody ( pojazdy ) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Przy czym podkreślić należy, że spełnienie wymagań dla pojazdów określonych w art. 86 ust. 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego prze okręgową stację kontroli pojazdów potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań - art. 86 ust. 5 ustawy o PTU. Zatem aby nabyć uprawnienie do odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do samochodu, o którym mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1 do 4 ustawy o PTU, należy dysponować wszystkimi wymaganymi dokumentami wymienionymi w art. 86 ust. o PTU. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że na dzień złożenia zapytania nie dysponował On zaświadczeniem wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów ani stosowną adnotacją w dowodzie rejestracyjnym, że nabyty pojazd spełnia wymagania określone w art. 86 ust.4 pkt 1-4. Odliczenie podatku naliczonego przy nabytym paliwie będzie możliwe po uzyskaniu stosownego zaświadczenia i wpisie do dowodu rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 5 art. 86 ustawy o PTU.

Jednocześnie informuje się, że powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego w piśmie z dnia 13.10.2005 r., bez znaku i stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku do tut. organu podatkowego i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Dodatkowo należy podkreślić, że organ podatkowy wydając niniejszą interpretację nie jest zobowiązany ani uprawniony do badania czy przedstawione we wniosku zdarzenia są zgodne ze stanem faktycznym. Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.