POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olkuszu, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu Państwa wniosku z dnia 22.03.2005 r. (data wpływu do urzędu: 23.03.2005 r.) w sprawie udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko podatnika jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Spółka z o.o. "..." z siedzibą w B. przy ul. ... nr ... we wniosku z dnia 22.03.2005 r. (data wpływu do urzędu: 23.03.2005 r.) pyta, czy odpis aktualizujący należności sporządzony zgodnie z art. 35b ust. 1 pkt 1ustaw z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości oraz art. 16 ust. 1 pkt. 26a ust. 2a pkt 1b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi koszt uzyskania przychodów roku 2004 i przedstawia następujący stan faktyczny:
- spółka wystawiła faktury sprzedaży dla kontrahenta dokumentujące wykonanie usług transportowych. Wartości należności z faktur były zaliczone, na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów należnych; kwoty te nie zostały do chwili obecnej uregulowane. Spółka na podstawie art. 35b ustawy o rachunkowości utworzyła odpis aktualizujący wartość ww. należności, którą zaliczyła do pozostałych kosztów operacyjnych. Na podstawie postanowienia z dnia 4 marca 2004 r. o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu nieściągalność należności została uprawdopodobniona a spółka zgłosiła swoje wierzytelności w stosunku do upadłego. Podatnik informuje także, że w roku 2004 nie dokonano zaliczenia wartości tych należności do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca zajmuje stanowisko, iż odpis aktualizujący należności,o których mowa powyżej (w wartości netto bez podatku VAT) należy zaliczyć w koszty uzyskania przychodów roku 2004.

Organ podatkowy, po zapoznaniu się z przedstawionym przez podatnika stanem faktycznym, stwierdza, co następuje:
- tworzenie odpisu aktualizującego wynika z faktu, że dana należność nie spełnia definicji aktywu, to znaczy nie spowoduje w przyszłości wpływu do jednostki korzyści ekonomicznych. Znajduje tu również zastosowanie zasada ostrożności wyceny, nakazująca przedstawienie majątku w minimalnej, realnej wartości. Zatem, poprzez dokonanie odpisu aktualizującego wartość należności aktualizuje się, uwzględniając stopień prawdopodobieństwa ich zapłaty. Zgodnie z treścią art. 35b ustawy o rachunkowości podmiot ma ustawowy obowiązek utworzenia odpisu aktualizującego z powodu wszczęcia wobec dłużnika postępowania upadłościowego.
Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, odtej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów należnych,a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie art. 16 ust. 2a pkt 1. W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane (...).Zasady uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, na które dokonano odpisów aktualizujących, zawiera przepis art. 16 ust 2a pkt 1 ustawy, zgodniez którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną w szczególności, jeżeli:
a) dłużnik zmarł, został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, albo
b) zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego,lub
c) na wniosek dłużnika wszczęte zostało postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, albo
d) wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
e) wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego.
Z przepisu art. 16 ust 1 pkt 26a w powiązaniu z treścią art. 16 ust. 2a pkt 1 wynika, że odpisy aktualizujące wartość należności zaliczonych uprzedniodo przychodów należnych, utworzone zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, których nieściągalność została uprawdopodobniona stanowią koszt uzyskania przychodów. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka spełnia warunki do uznania odpisu aktualizującego wartość należności za koszt uzyskania przychodów. Wierzytelność, na którą utworzono odpis aktualizujący wcześniej zaliczona była do przychodów należnych na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy (obojętne, czy w danym roku podatkowym czy wcześniej) i podatnik posiada dokumenty, z których wynika, że nieściągalność tej wierzytelności jest uprawdopodobniona w sposób określony w art. 16 ust., 2a pkt 1 lit b) ustawy. Treść postanowienia Sądu Rejonowego w K. z dnia 2004 r. o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu dłużnika spółki stanowi wystarczającą przesłankę uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, na którą dokonano odpisu aktualizującego.
Jednocześnie odpis aktualizujący wartość należności może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona. Zasada powyższa wynika z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą (...) chyba, że ich zarachowanie nie byłoby możliwe w roku podatkowym do którego się odnoszą. Zasada ta znajduje również potwierdzenie w utrwalonym w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego poglądem, że możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej uzależniona jest między innymi od osiągnięcia przychodu, istnienia bezpośredniego związku przyczynowego między tym wydatkiem a uzyskanym przychodem oraz od właściwego udokumentowania tego wydatku, przy czym przesłanki te muszą zostać spełnione łącznie (wyrok NSA z dnia ....sygn. akt ..., wyrok NSA z dnia ....sygn. akt ..., wyrok NSA z dnia .... sygn. akt...).
W świetle powyższego jednostka powinna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpis aktualizujący do końca roku podatkowego, w którym zdarzenie to wystąpiło.
W związku z tym, Naczelnik tutejszego urzędu stwierdza, iż stanowisko Spółki przedstawione w przedmiotowym wniosku jest prawidłowe.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
Nie jest wiążąca dla podmiotu, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej,
- w dacie wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym dotyczące podatnika w zakresie, o jakim mowa w nin. postanowieniu.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olkuszu w terminie 7 dni od daty doręczenia mniej szego postanowienia.