POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997r. nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z wnioskiem Strony z dnia 26.09.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 30.09.2005r.) uzupełnionym pismem z dnia 21.10.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 24.10.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

postanawia

uznać stanowisko Strony dotyczące zapytania nr 1 zawartego w piśmie z dnia 26.09.2005r. przedstawione w piśmie z dnia 21.10.2005r. za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, iż jest biurem turystycznym sprzedającym różne rodzaje usług w imieniu innych firm, z którymi współpracuje na podstawie umów agencyjnych.
Strona oświadczyła jednak, że w przedmiotowej sprawie działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek. Przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty oraz prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie w/w towarów i usług, oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty. Spełniając wyżej wymienione warunki Strona realizuje imprezę turystyczną docelowow kraju poza Unią Europejską. Klient Strony jadąc tranzytem przez kraje Unii Europejskiej korzysta z linii lotniczych (bilet lotniczy ze stawką 0%), noclegów i usług gastronomicznych na terenie krajów Unii Europejskiej, a w drugiej części imprezy turystycznej - z różnych usług na terenie kraju poza Unią Europejską.

Zdaniem Strony świadczona przez nią wyżej opisana usługa turystyki powinna być rozliczana marżą 0% w związku z tym, że krajem docelowym jest kraj poza Unią Europejską.

W ustawie z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535z późn. zm.) zasady szczególnej procedury przy świadczeniu usług turystyki zostały określone w art. 119 ust. 1-10. Istotą owej szczególnej procedury jest przyjęcie, że podstawą opodatkowania usług turystyki jest kwota marży (obliczona jako różnica między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty) pomniejszona o kwotę należnego podatku. Wyżej wymienioną formę opodatkowania, bez względu na to kto nabywa usługę turystyki, może stosować jedynie Podatnik, który:
1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2) działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3) przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;
4) prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.
Przy zastosowaniu tej formy opodatkowania nie przysługuje jednak Podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty (art. 119 ust. 4)
Zdaniem Strony spełnia ona kryteria zawarte w wyżej cytowanym art. 119 należy zatem uznać, że w przypadku organizowania imprezy turystycznej na terytorium Wspólnoty Europejskiej lub poza nią, Strona ma prawo korzystać z opodatkowania marży według wyżej wymienionych zasad.
Zgodnie z zapisami art. 119 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone zarówno na terytorium Wspólnoty, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% tylko w części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Wspólnoty.
W związku z powyższym w przedmiotowej spawie opodatkowaniu stawką 0% od marży będzie podlegała tylko ta część organizowanej przez Stronę imprezy turystycznej, która realizowana jest poza terytorium Unii Europejskiej. Należy jednak zaznaczyć, że stawkę podatku wynoszącą 0% stosuje się pod warunkiem posiadania przez Podatnika dokumentów potwierdzających świadczenie usługi poza terytorium Wspólnoty (art. 119 ust. 9 ustawy). Pozostała część imprezy turystycznej świadczona na terytorium Wspólnoty Europejskiej przez Stronę posiadającą siedzibę na terytorium Polski winna być opodatkowana od ustalonej marży według stawki podstawowej w wysokości 22%.
W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.
W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.

Pouczenie

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia(art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.