D E C Y Z J A

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa /tekst jednolity: Dz. U. nr 8 z 2005 r. poz. 60 / po wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie zmiany postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów z dnia 20.10.2005 r. nr 1438/RM/436/14a/284/PCC/11/2005 dotyczącego interpretacji co do zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych

postanawia

zmienić powyższe postanowienie

U z a s a d n i e n i e

Jak wynika z akt sprawy w dniu 26.07.2005 r. Spółka B złożyła wniosek w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w trybie 14 a § 1 OP.

Ze stanu przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa , celem windykacji wymagalne wierzytelności Banku X wnikające z udzielonych kredytów, pożyczek oraz gwarancji i poręczeń spłaty kredytów lub pożyczek.

Pytanie podatnika brzmi:

Czy nabycie przez Spółkę wymagalnych wierzytelności Banku X celem ich windykacji podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Spółki - w świetle postanowień art. 2 pkt 4 ustawy o PCC umowy kupna-sprzedaży wierzytelności zawierane przez Spółkę w toku prowadzonej działalności gospodarczej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na fakt, iż nabycie wierzytelności następuje w wykonaniu usług pośrednictwa finansowego świadczonych przez Spółkę, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów postanowieniem z dnia 20.10.2005 r. nr 1438/RM/436/art.14a/284/PCC/11/2005 podzielił stanowisk podatnika.

Dyrektor Izby Skarbowej analizując powyższe postanowienie i akta sprawy stwierdził, iż postanowienie to narusza rażąco obowiązujące przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Umowa cesji wierzytelności zawierana jest na podstawie art. 509 KC. Przepis ten umożliwia wierzycielowi przeniesienie wierzytelności z jego majątku do majątku osoby trzeciej. Wraz z wierzytelnością przechodzą wszystkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki a także ryzyko ich nieściągalności. Zatem przeniesienie wierzytelności z majątku cedenta (zbywcy) do majątku cesjonariusza (nabywcy) jest skutkiem rozporządzenia tą wierzytelnością przez dotychczasowego właściciela.

Podmioty sprzedając wierzytelności własne nie świadczą usług pośrednictwa finansowego, tym samym nie powstaje obowiązek w VAT ( gdyż wykonywanie "prawa własności" nie jest uważane za działalność gospodarczą, nie jest też usługą w ujęciu PKWiU), a ponieważ obowiązek odprowadzenia VAT powstaje po stronie sprzedającego, to nie może on powstać po stronie nabywcy wierzytelności. Wprawdzie nabywca tych wierzytelności świadczy usługi pośrednictwa finansowego lecz u niego również z tytułu samego nabycia nie powstaje obowiązek podatkowy w VAT , gdyż przez samo nabycie nie uzyskuje obrotu w rozumieniu art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro sprzedaż wierzytelności własnych nie jest objęta VAT to czynność taka podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Natomiast w sytuacji, gdy przedmiotem kupna-sprzedaży jest wierzytelność zakupiona wcześniej od innego podmiotu należy stwierdzić, iż cedujący jest podatnikiem podatku od towarów i usług pod warunkiem , iż wykonuje powyższą czynność w ramach działalności gospodarczej obejmującej usługi pośrednictwa finansowego w zakresie obrotu wierzytelnościami. Czynność ta stanowi wtedy dla niego usługę finansową zwolnioną z podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając powyższe na uwadze Dyrektor Izby Skarbowej postanowił jak w sentencji.

Od powyższej decyzji przysługuje Stronom prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w terminie 14 dni od jej otrzymania