D e c y z j a

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 9 ust. 1, art.11 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Targówek z dnia 05.01.2006 r., nr 1437/ZI/443/409/KO/06 uznające za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy Pawła T. przedstawione we wniosku złożonym w dniu 02.11.2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

postanawia

zmienić zaskarżone postanowienie

Uzasadnienie

Ze stanu faktycznego przedstawionego w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa- Targówek z dnia 05.01.2006 r., nr 1437/ZI/443/409/KO/06 wynika, że Strona zwróciła się z wnioskiem o udzielenie interpretacji w następującej sprawie:

Wnioskodawca, dokonuje importu towarów z Chin jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Kontrahent chiński wystawia fakturę na rzecz Wnioskodawcy. Towar trafia do portu w Niemczech, gdzie firma X Gmbh dokonuje w imieniu Wnioskodawcy odprawy celnej ostatecznej na terytorium Unii Europejskiej. Na fakturze kontrahenta chińskiego umieszczana jest za zgodą Wnioskodawcy adnotacja, że przedstawicielem Wnioskodawcy w Niemczech jest firma X Gmbh. Oclony towar jest transportowany na koszt Wnioskodawcy przez polskiego spedytora do Polski. Na podstawie niemieckich przepisów towar przy imporcie i następnie wywozie do innego kraju Unii Europejskiej nie jest obciążany niemieckim podatkiem od wartości dodanej. Firma X Gmbh przedstawia przesunięcie towaru z Niemiec do Polski jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, natomiast firma Wnioskodawcy jako odbiorcy towaru, rozpoznaje to przesunięcie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie. Jedynym dokumentem otrzymywanym przez Wnioskodawcę od firmy X Gmbh jest dokument odprawy celnej wystawiony w niemieckim elektronicznym systemie odpraw, na którym niemiecka firma podaje swój numer NIP, poprzedzony prefiksem DE.

Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca sformułował stanowisko, iż zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przesunięcie towaru z obszaru jednego z państw Unii Europejskiej do innego państwa Unii Europejskiej stanowi dla dostawcy wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, będąc przy tym wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów dla odbiorcy. Ponadto zdaniem Wnioskodawcy, podstawą wyliczenia VAT przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powinna być wartość towarów będących przedmiotem transakcji oraz wszelkie koszty poniesione przed przesłaniem towarów do Polski, tj. cło oraz koszty odprawy. Ponieważ transportu towarów z Niemiec do Polski dokonuje firma polska i nalicza od tej usługi podatek VAT, koszt ten nie powinien już być doliczany do wartości towarów i być podstawą do wyliczenia VAT przy wewnątrzwspólnotwoym nabyciu.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek, rozpoznając wniosek z 2 listopada 2005 r. uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. Organ podatkowy uznał, iż przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny nie odpowiada hipotezie normy prawnej wynikającej zarówno z art. 9 ust. 1 i 2, jak i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie wyczerpuje wszystkich określonych w tych przepisach przesłanek, od których spełnienia uzależniono uznanie czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W związku z tym organ uznał, iż opisane przez Wnioskodawcę czynności polegające na przemieszczeniu towarów, uprzednio przez nią zaimportowanych, z terytorium Niemiec na terytorium Polski dla potrzeb prowadzonej na tym terytorium działalności nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a tym samym nie powinny być uwzględniane przy dokonywaniu przez podatnika rozliczenia tego podatku.

Na powyższe postanowienie Strona złożyła w ustawowym terminie zażalenie, w którym wnosi o uznanie za prawidłowe swojego stanowiska zawartego we wniosku. Zdaniem Strony szereg argumentów przemawia za uznaniem postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego za błędne. W szczególności Strona podkreśla, iż postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego nie zawiera wskazania, które z konkretnie wymienionych przesłanek uznania czynności przeprowadzanych przez Wnioskodawcę za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie zostały spełnione.

W ocenie Strony przesłanki uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie zostały spełnione, gdyż:

- Strona po otrzymaniu towarów z Niemiec ma pełne prawo do rozporządzania nimi jak właściciel;

- Strona posiada status czynnego podatnika od towarów i usług (posiadał i nadal posiada numer VAT UE);

- Firma X Gmbh (przedstawiciel fiskalny Strony) posiadał status podatnika podatku od towarów i usług lub podatnika podatku od wartości dodanej (posiadał niemiecki numer VAT UE);

- w wyniku dostawy przez X Gmbh doszło do przemieszczenia towarów z terytorium Niemiec na terytorium Polski.

Ponadto Strona wskazuje, że dokonywane przez jej przedstawiciela fiskalnego przemieszczenie towarów w jej imieniu i na jej rzecz stanowi jasne zobrazowanie hipotezy art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż przemieszczenie to jest dokonywane przez podatnika podatku od wartości dodanej (tj. przedstawiciela Strony, działającego w jej imieniu) lub na jego rzecz, należących do tego podatnika towarów z terytorium jednego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, innego niż terytorium kraju (Niemcy), jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane i czynności te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego (tutaj Strona wskazuje siebie) jako podatnika na terytorium kraju.

Dodatkowo Strona podnosi w zażaleniu argument niespójności w stosowaniu przepisów o podatku VAT w Polsce wobec praktyki Niemiec, na wypadek zastosowania interpretacji Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek, gdyż firma X Gmbh wykazuje powyższe przesunięcie towarów do Polski jako wewnątrzwspónotową dostawę towarów. Potraktowanie przez stronę niemiecką transakcji jako wewnatrzwspólnotową dostawę towarów wymaga, zdaniem podatnika, wykazania przez niego tej transakcji jako wewnątrzwspólnótowego nabycia w trosce o spójność systemu podatkowego VAT w obrębie Unii Europejskiej i prawidłowość kontroli podatkowej i statystycznej nad przepływem towarów.

Jednocześnie Strona wskazuje, że polskie przepisy dotyczące podatku VAT, określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) przewidują analogiczną regulacje na terytorium Polski, przytaczając stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Gliwicach wydane w analogicznym stanie faktycznym.

Strona podkreśla, iż art. 28 a ust. 5B VI dyrektywy Unii Europejskiej, według stanu na marzec 2005r. rozumie pod pojęciem dostawy towarów również przemieszczenie przez podatnika towarów z własnego przedsiębiorstwa do innego państwa członkowskiego, natomiast za przemieszczone do innego państwa członkowskiego uważa się wszelkie rzeczy wysłane lub przewiezione przez podatnika lub w jego imieniu poza terytorium lecz na terytorium Wspólnoty, dla celów prowadzonej działalności.

W konsekwencji w ocenie Strony dokonana przez organ podatkowy interpretacja prawa podatkowego jest błędna i wbrew twierdzeniom organu nie wyczerpuje stanu faktycznego, a tym bardziej stanu prawnego.

Rozpatrując zażalenie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, co następuje:

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.). Opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego (a więc nie należącego do Wspólnoty) na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W przypadku więc, gdy przywóz towarów z państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty, nie dochodzi do importu towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W rezultacie czynność taka pozostaje obojętna z punktu widzenia podatku od towarów i usług i nie powinna być uwzględniana przez podatnika w rozliczeniach z tytułu tego podatku oraz wykazywana w deklaracji VAT 7 po stronie podatku naliczonego.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez wewnątrzwspólnotowe nabycie rozumie się nabycie prawa od rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonywanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce, jeżeli nabywcą towarów jest podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika, albo też osoba prawna niebędąca podatnikiem, dostawca zaś podatnik w ww. rozumieniu.

Organ stwierdził, iż do uznania czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów konieczne jest aby:

- podatnik (nabywca) nabył prawo do rozporządzania towarami jak właściciel w wyniku dostawy towarów dokonanej przez inny podmiot (dostawcę);

- nabywca posiadał status podatnika podatku od towarów i usług lub podatnika podatku od wartości dodanej albo też żeby nabywcą była osoba prawna nie będąca podatnikiem podatku od towarów i usług lub podatnikiem podatku od wartości dodanej;

- w wyniku dokonanej dostawy doszło do przemieszczenia towarów na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium państwa rozpoczęcia wysyłki lub transportu.

Organ wskazał ponadto, że na mocy art. 11 ust. 1 ustawy o VAT przez

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

W art. 36 ust. 1 ustawy ustawodawca zapisał w przypadku gdy towary zostaną objęte, na terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przewozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów będzie dokonanym na terytorium kraju.

Natomiast w art.36 ust.2 ustawy ustawodawca zapisał, iż w przypadku gdy towary zostaną objęte, na terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów nie będzie dokonany na terytorium kraju.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż dokonano odprawy celnej zaimportowanego towaru w Niemczech, co stanowi import towarów na terytorium innego państwa członkowskiego i wobec tego podlega przepisom państwa, na terenie którego miało miejsce zdarzenie gospodarcze.

Następnie dalsze przemieszczanie zaimportowanych przez Stronę w Niemczech towarów na terytorium innego kraju (Polski) nabiera charakteru wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na podstawie art. 11 ust.1 ustawy.

Na podstawie powyższych przepisów Dyrektor stwierdza iż przemieszczanie towarów z Niemiec do Polski będzie stanowić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w kraju z zastosowaniem właściwych stawek podatkowych. Natomiast podatek VAT od importu towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę należy rozliczyć na terytorium w Niemiec.

W związku z powyższym organ odwoławczy uznaje za nieprawidłowe stanowisko organu I instancji zawarte w zaskarżonym postanowieniu.