P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja Podatkowa (tekst. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu po rozpatrzeniu wniosku z dnia 01.08.2005 r. uzupełnionego w dniu 27.10.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż prawidłowe jest stanowisko zawarte w piśmie z dnia 27.10.2005 r.

U Z A S A D N I E N I E

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku z dnia 1.08.2005 r. wynika, że spłonęła część środka trwałego w którym była prowadzona działalność gospodarcza i od którego dokonywano odpisów amortyzacyjnych. Środek trwały nie był ubezpieczony.
We wniosku tym skierowano zapytanie dotyczące uznania ponoszonych wydatków na odbudowę jako remont i możliwości zaliczenia ich bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.
Powyższy wniosek został uzupełniony w dniu 27.10.2005 r. w którym podatnik wyjaśnia iż w związku z przeprowadzonymi robotami i zużytymi materiałami budynek suszarni ulegnie ulepszeniu, oraz że zwiększy się jego wartość użytkowa w stosunku do wartości z dnia przyjęcia do używania. W wyjaśnieniu tym wyraża stanowisko iż poniesione nakłady na zmiany w środku trwałym należy zakwalifikować zgodnie z art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym jako ulepszenie.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:
- ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych.
Przepis art. 22g ust. 17 ustawy stanowi:
jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami eksploatacji.

Jako ulepszenie środka trwałego przepisy wym. ustawy przyjmują:
- przebudowę, czyli zmianę (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny,
- rozbudowę, t. j. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności zaś budynków i budowli, linii technologicznych itp.
- rekonstrukcję, t. j. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,
- adaptację, t. j. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego lub wykorzystania go w innym celu niż wskazywało jego pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych,
- lub modernizację, t. j. unowocześnienie środków trwałych w tym nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł.
Natomiast istotą remontu jest wykonanie prac przywracających pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, nie zwiększających jego wartości początkowej.
Biorąc powyższe dla celów podatkowych wszystkie zmiany, które jedynie przywracają pierwotny stan techniczny środka trwałego, należy uznać za remont, a wszystkie zmiany trwale ulepszające środek trwały należy uznać za jego modernizację.

Zgodnie z cytowanym na wstępie przepisem art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy, wydatki na remont mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, że efektem wykonywanych prac nie jest zwiększenie wartości technicznej, użytkowej, a w konsekwencji wartości początkowej środka trwałego, stanowiącej podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.
Czy dane prace stanowią remont czy ulepszenie środka trwałego powinny decydować wyłącznie kryteria techniczne.Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, oraz dodatkowych wyjaśnień podatnika zawartych w piśmie z dnia 27.10.2005 r. wynika, że środek trwały (suszarnia) będzie odbudowywany.
W związku z przeprowadzonymi robotami budowlanymi oraz wykorzystanymi do tego celu dodatkowymi materiałami zabezpieczającymi, budynek suszarni zostanie ulepszony przez co zwiększy się jego wartość użytkowa w stosunku do wartości z dnia przyjęcia do użytkowania.
W świetle wymienionych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym, oraz w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez podatnika we wniosku i dodatkowe wyjaśnieniawydatki na ulepszenie środka trwałego przekraczają w roku 3.500zł i powiększają jego wartość początkową, a tym samym nie są uważane za koszty uzyskania przychodu.
A zatem uznaje się stanowisko zawarte w piśmie uzupełniającym wniosek z dnia 27.10.2005 r. iż wartość początkową środka trwałego należy powiększyć o sumę wydatków poniesionych na jego odbudowę - ulepszenie, a nakłady te zaliczyć w koszty uzyskania poprzez odpisy amortyzacyjne.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących
- nie jest wiążąca dla podatnika/ następcy prawnego podatnika/ osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.